Kwalifikacja: BUD.03 - Wykonywanie robót dekarsko-blacharskich

Wielu początkujących dekarzy lub osób zajmujących się budową dachów wpada w pułapkę myślenia, że szerokość desek czy też pozostawianie luzów nie ma dużego znaczenia przy układaniu papy. Tymczasem każdy z tych parametrów wpływa bezpośrednio na trwałość i szczelność całego pokrycia dachowego. Deski o szerokości 20 cm, choć mogą wydawać się praktyczne (szybsze układanie, mniej łączeń), są zdecydowanie bardziej podatne na paczenie i odkształcenia związane ze zmianą wilgotności czy temperatury. Z mojego doświadczenia wynika, że takie rozwiązania prowadzą do powstawania nierówności na powierzchni dachu, a w efekcie sama papa szybciej pęka lub się rozszczelnia, przez co dach przecieka. Jeszcze większym problemem jest pozostawianie luzów pomiędzy deskami – niezależnie, czy to 3 czy 5 cm. Takie szczeliny to wręcz zaproszenie dla wilgoci, chłodnego powietrza, a nawet gryzoni czy owadów. Papa nie jest materiałem samonośnym, więc wszelkie przerwy pod nią sprawiają, że opiera się na krawędziach desek, co prowadzi do szybszego jej uszkodzenia. Poza tym, podczas chodzenia po dachu podczas montażu czy jego eksploatacji, miejsca bez podparcia mogą się uginać i powodować mikropęknięcia. Typowy błąd myślowy to założenie, że deski mogą być montowane z luzem, bo 'przecież i tak wszystko zakryje papa' – a później wychodzi, że najwięcej problemów zaczyna się właśnie w tych miejscach. W zaleceniach norm i podręcznikach branżowych jasno mówi się: deski układać ściśle, bez żadnych szczelin, maksymalnie o szerokości 15 cm. To naprawdę nie jest element, na którym warto oszczędzać czy iść na skróty. Wbrew pozorom, wszystko, co pod papą, ma ogromne znaczenie nawet po wielu latach użytkowania dachu.