Kwalifikacja: BUD.03 - Wykonywanie robót dekarsko-blacharskich

Stosowanie styków łat poza krokwiami, czyli pomiędzy nimi albo z odsunięciem od brzegu krokwi o kilkanaście czy kilkadziesiąt centymetrów, to niestety poważny błąd wykonawczy. Takie podejście wynika czasem z chęci uproszczenia pracy lub braku doświadczenia, ale w praktyce prowadzi do licznych problemów technicznych. Kiedy styk łat znajdzie się „w powietrzu”, czyli nie jest oparty na konstrukcji nośnej, cała siła i ciężar, które powinny być przekazywane na krokiew, kumulują się w słabym, mało stabilnym miejscu. To bardzo szybko sprawia, że drewno się ugina, a nawet łamie, szczególnie jeśli ktoś później wejdzie na dach lub gdy pokrycie dachowe jest cięższe (np. dachówka ceramiczna). Przesuwanie styków o 10 czy 20 cm od krokwi wcale nie poprawia sytuacji – wręcz przeciwnie, powstaje wtedy swoisty „mostek” z dwóch kawałków łat, które nie mają solidnego podparcia. To nie tylko zmniejsza wytrzymałość dachu, ale też powoduje ryzyko powstawania nieszczelności, nierówności w pokryciu oraz skraca żywotność całej konstrukcji. W standardach budowlanych jednoznacznie zaleca się, by takie połączenia wykonywać dokładnie na krokwiach, bo tylko wtedy zapewnia się prawidłowe przenoszenie obciążeń i bezpieczeństwo użytkowania dachu. Niestety, błędne przekonanie, że kilka centymetrów odchyłki „nic nie zmieni”, jest dość powszechne, ale doświadczenie wielu ekip dekarskich pokazuje, że te drobne niedociągnięcia po latach prowadzą do poważnych napraw. Teoretycznie, niektórzy myślą, że styk wykonany poza krokwią będzie wystarczająco mocny – praktyka jednak szybko weryfikuje takie założenia. Poprawna budowa dachu wymaga trzymania się zasad, które może wydają się drobiazgami, ale są kluczowe z punktu widzenia trwałości, bezpieczeństwa i estetyki.