Wybór odpowiedzi 42,42 m jest w pełni uzasadniony i zgodny z zasadami ilościowego zestawienia materiałów w branży dekarskiej. Wynika to bezpośrednio z wartości podanej w tabeli, gdzie dla rury spustowej RG100 współczynnik wynosi dokładnie 1,01 m na każdy metr montowanej rury – to uwzględnia zarówno straty montażowe, jak i drobne odcinki, które trzeba czasem dociąć czy dopasować w praktyce. Stosowanie takiego współczynnika to absolutny standard na budowie, bo w realnych warunkach docinanie i łączenie rur praktycznie zawsze generuje niewielki odpad czy konieczność dołożenia dodatkowego kawałka. Gdy masz dach kopertowy i całkowita długość rury spustowej to 42 m, to dla poprawnej kalkulacji mnożysz: 42 m × 1,01, co daje właśnie 42,42 m. Moim zdaniem wielu praktyków zapomina, że zawsze lepiej mieć minimalny zapas, niż potem walczyć z brakami na placu budowy – zwłaszcza jak pogoda nie sprzyja i nie ma kiedy dorzucić brakujących centymetrów. Ta metoda kalkulacji jest zgodna z zaleceniami producentów systemów orynnowania, a także z normami PN-EN dotyczącymi projektowania i wykonawstwa pokryć dachowych i odwodnień. Dobrze też pamiętać, że taki współczynnik to nie tylko teoria – on odzwierciedla prawdziwe zużycie na budowie, gdzie liczy się każdy detal, a rury na łączeniach czy przy końcówkach często trzeba docinać z zapasem. W życiu zawodowym zdecydowanie lepiej mieć tych parę centymetrów więcej niż mniej, bo i tak zużyjesz je na łączenia, kolanka albo jakąś korektę przebiegu. Takie podejście minimalizuje ryzyko przestojów czy dodatkowych kosztów.
W przypadku tego zadania nietrudno popełnić błąd, jeśli nie przywiąże się wagi do drobnych szczegółów znajdujących się w tabeli. W branży dekarskiej jedną z częstszych pomyłek jest przyjęcie, że do montażu rury spustowej wystarczy dokładnie taka sama ilość rury, jak długość spustu, czyli na przykład, że na 42 m potrzebujesz 42 m rury. Takie podejście jest jednak mocno mylące, bo nie uwzględnia realiów montażowych, gdzie zawsze powstają niewielkie straty, docinki albo potrzeba zastosowania złączek. Współczynnik 1,01, który został podany w tabeli dla rury RG100, jest właśnie po to, by te techniczne niuanse skorygować – w praktyce przecież żaden montaż nie przebiega bez drobnych odpadów. Odpowiedzi typu 33,33 m czy 35,35 m mogą być wynikiem błędnej interpretacji tabeli lub pomyłki rachunkowej, na przykład przyjęcia zaniżonego współczynnika, może nawet przez pomylenie średnic rur albo nieświadome skorzystanie z innych wartości z tabeli, które dotyczą zupełnie innych przypadków (np. rura RG70 lub błędne odczytanie kolumny). To typowy błąd, gdy ktoś nie sprawdzi, że dla RG100 norma przewiduje 1,01 m rury na 1 m długości spustu. Z drugiej strony wskazanie wartości wyższej niż 42,42 m – czyli np. 45,45 m – to już z kolei nadmierne przeszacowanie, najprawdopodobniej wynikające z mechanicznego zaokrąglenia lub podwójnego doliczenia odpadów, co w dłuższej perspektywie prowadziłoby do niepotrzebnych nadwyżek materiałów, a to się po prostu nie opłaca i generuje zbędne koszty magazynowania. W praktyce, korzystając z tabeli, zawsze trzeba zwracać uwagę na odpowiedni współczynnik, bo to on pozwala precyzyjnie oszacować rzeczywiste zapotrzebowanie materiałowe. Takie podejście jest zgodne z wytycznymi branżowymi i zasadami kalkulacji materiałów w nowoczesnych systemach odwodnień dachowych. Warto o tym pamiętać nie tylko przy egzaminie, ale przede wszystkim w codziennej pracy.