Kwalifikacja: BUD.03 - Wykonywanie robót dekarsko-blacharskich

Na rysunku przedstawiono klasyczny przykład prawidłowego montażu okapu dachowego z rynną i blachą okapową. W praktyce bardzo często pojawia się mylne przekonanie, że im krócej lub dłużej wysuniemy blachę okapową nad rynnę, tym lepiej zabezpieczymy deskę okapową albo zyskamy dodatkową ochronę przed zaciekami. Jednak takie podejście prowadzi do typowych błędów montażowych. Jeśli blacha okapowa wystaje tylko na 1 cm, to woda z dachu nie zawsze trafi w rynnę – przy intensywnych opadach albo przy silnym wietrze krople mogą się rozpryskiwać na boki, a nawet wnikać pod deskę okapową, powodując jej zawilgocenie. Z kolei zbyt duże wysunięcie, np. 5–8 cm czy tym bardziej 20–25 cm, to rozwiązanie niepraktyczne i niezgodne z branżowym standardem. Tak wysoka nadwyżka długości powoduje, że opadająca woda może być wręcz wywiewana poza rynnę, szczególnie przy dużych połaciach dachowych i silnych wiatrach – w efekcie cały system rynnowy przestaje spełniać swoją funkcję. Co więcej, montaż blachy okapowej na ponad 20 cm może przeszkadzać w konserwacji rynny i prowadzić do nadmiernego obciążenia elementów drewnianych. Często spotykam się ze zdaniem, że „im więcej, tym lepiej”, ale w technice dekarskiej ta zasada wcale się nie sprawdza. Właściwe wysunięcie, czyli 3–5 cm, jest kompromisem sprawdzonym przez lata, o czym przekonują zarówno starsze podręczniki dekarskie, jak i aktualne zalecenia producentów. To pozwala zoptymalizować odprowadzenie wody i zabezpieczyć całość przed przedostawaniem się wilgoci tam, gdzie nie powinna się ona znaleźć.