Rury ceramiczne są powszechnie stosowane w budowie drenażu stacyjnego ze względu na ich doskonałe właściwości hydrauliczne oraz odporność na działanie chemikaliów i korozję. Ceramika charakteryzuje się niskim współczynnikiem rozszerzalności cieplnej, co sprawia, że materiał ten zachowuje stabilność w zmiennych warunkach atmosferycznych. Ponadto rury ceramiczne są bardzo szczelne, co redukuje ryzyko przecieków oraz kontaminacji wód gruntowych. W praktyce, rury te są wykorzystywane w systemach odwadniających, które odprowadzają nadmiar wody ze strefy korzeniowej roślin, co jest kluczowe dla zachowania zdrowego ekosystemu glebowego. W odniesieniu do standardów branżowych, rury ceramiczne spełniają normy PN-EN 295, co gwarantuje ich wysoką jakość oraz trwałość, co czyni je idealnym wyborem do zastosowań w trudnych warunkach gruntowych. Certyfikowane produkty ceramiczne są szeroko rekomendowane przez specjalistów w dziedzinie hydrologii i inżynierii środowiska.
Wybór rur stalowych, żeliwnych czy kamionkowych do budowy drenażu stacyjnego nie jest zalecany z powodów technicznych i praktycznych. Rury stalowe, mimo że są wytrzymałe, są podatne na korozję, co z czasem może prowadzić do ich osłabienia i awarii w systemach, gdzie występuje kontakt z wodą. Problemy z trwałością mogą skutkować koniecznością kosztownej wymiany lub konserwacji, co nie jest zgodne z zasadą efektywności kosztowej w budowie infrastruktury. W przypadku rur żeliwnych, ich ciężar oraz podatność na pękanie pod wpływem obciążeń mechanicznych mogą być ograniczeniem w zastosowaniach drenażowych. Dodatkowo, żeliwo nie jest tak elastyczne jak ceramika, co może prowadzić do problemów w trudnych warunkach gruntowych. Rury kamionkowe, mimo że mają zastosowanie w niektórych systemach odwadniających, są często mniej efektywne hydraulicznie od ceramiki, co może wpłynąć na wydajność całego systemu drenażowego. Wybór niewłaściwego materiału na drenaż stacyjny może prowadzić do pogorszenia jakości gleby, zakłóceń w ekosystemie oraz zwiększenia ryzyka powstawania zastoisk wodnych. Dobrą praktyką jest dobieranie materiałów zgodnie z ich właściwościami hydraulicznymi, trwałością i odpornością na czynniki zewnętrzne, co jest kluczowe dla efektywności systemów odwadniających.