Kategorie: Budowa torów kolejowych Utrzymanie i naprawa torów Materiały i elementy nawierzchni
Masz rację, element przedstawiony na rysunku 4 to klasyczna stalowa łubka, czyli złącze szynowe. Ten element jest absolutnie kluczowy przy łączeniu dwóch końców szyn na torze – zapewnia stabilność konstrukcji i właściwe przenoszenie sił podłużnych oraz poprzecznych. Bez dobrze zamontowanej łubki nie ma mowy o bezpiecznym użytkowaniu toru, bo połączenie szyn byłoby narażone na rozluźnienie i przemieszczenia, co mogłoby prowadzić nawet do wykolejeń. W praktyce, podczas wymiany złącza, najczęściej stare łubki są zdejmowane, szlifuje się powierzchnię styku szyn, a następnie montuje się nowe, zgodnie z instrukcjami PKP PLK lub innych zarządców infrastruktury. Ważne jest też, żeby pamiętać o odpowiednim dokręceniu śrub łubkowych i zastosowaniu podkładek, żeby zapobiegać samoistnemu luzowaniu. Często spotyka się łubki z otworami na śruby, które umożliwiają elastyczne zamocowanie i kompensowanie niewielkich różnic w długościach odcinków szyn. Z mojego doświadczenia wynika, że wymiana łubek to dość rutynowa, ale bardzo ważna czynność przy utrzymaniu torowisk, szczególnie w miejscach częstych naprężeń termicznych. Warto też znać różne typy łubek stosowanych w Polsce – np. łubki łączące typy szyn S49, S60 czy UIC60, bo różnią się wymiarami i otworami. No i zawsze kontroluj stan styków, bo niewielka szczelina może przekształcić się w poważny problem.