Kwalifikacja: TKO.03 - Organizacja robót związanych z budową i utrzymaniem dróg kolejowych

Rozważając różne liczby przekładek izolacyjnych dla 200 klejono-sprężonych złączy szynowych, można łatwo się pomylić, jeśli nie zna się dokładnej zasady ich stosowania. Niektórzy sądzą, że skoro złącze ma dwa końce, to może trzeba dwie przekładki na jedno złącze – stąd pojawiają się odpowiedzi typu 400 sztuk. Z kolei inni wychodzą z założenia, że być może przekładki montuje się co drugie złącze lub w jakimś innym schemacie naprzemiennym, co skutkuje odpowiedzią 100 sztuk. Natomiast 800 sztuk to już wyraźna nadinterpretacja – może wynikać z mylnego pomnożenia liczby złączy przez liczbę śrub czy innych elementów łączenia, ale w rzeczywistości przekładek montuje się po jednej na każde złącze. W normach branżowych (np. instrukcje PKP PLK) oraz w katalogach producentów wyraźnie zapisano, że dla każdego złącza klejono-sprężonego wymagana jest jedna przekładka, która pełni funkcję izolacyjną pomiędzy łączonymi szynami. Często można spotkać się z błędnym przekonaniem, że więcej przekładek oznacza lepszą izolację, jednak nadmiar tych elementów nie tylko nie poprawia parametrów elektrycznych, ale może nawet utrudnić poprawny montaż złącza. Równie często popełnianym błędem jest niedoszacowanie liczby przekładek – to prowadzi do braków na budowie, konieczności awaryjnych domówień i wydłużenia czasu realizacji inwestycji. W praktyce toromistrzowie i monterzy od razu planują jedną przekładkę na każde złącze, bo to sprawdzony i niezawodny standard. Dobrze jest pamiętać, że stosowanie się do tej zasady minimalizuje ryzyko błędów wykonawczych i gwarantuje zgodność z obowiązującymi instrukcjami i specyfikacjami technicznymi. W sumie to takie rzeczy najlepiej od razu mieć w głowie, bo potem na budowie nie ma czasu na zastanawianie się czy coś się zgadza.