Zgarniarka jest maszyną do robót ziemnych, która doskonale spełnia opisane w pytaniu funkcje. Jej głównym zadaniem jest odspajanie wierzchniej warstwy gruntu, zwykle do głębokości 0,5 m, co czyni ją idealnym narzędziem do prac takich jak usuwanie humusu, przygotowywanie terenu pod budowę czy rekultywacja. Zgarniarki są zazwyczaj wyposażone w dużą, poziomą ostrze, które przesuwa grunt, a następnie za pomocą mechanizmu załadunkowego umieszcza go w skrzyni transportowej. Po załadunku maszyna może przemieszczać urobek na niewielkie odległości, co jest szczególnie przydatne w sytuacjach, gdy nie ma potrzeby korzystania z cięższego sprzętu, jak np. transportery taśmowe. Dobre praktyki w branży budowlanej zalecają użycie zgarniarki w sytuacjach, gdy wymagana jest efektywność w usuwaniu i transportowaniu niewielkich ilości gruntu, co podkreśla jej wszechstronność oraz zastosowanie w różnorodnych projektach budowlanych.
Wybór pozostałych opcji, takich jak ładowarka, spycharka i koparka, wskazuje na pewne mylne założenia dotyczące funkcji poszczególnych maszyn budowlanych. Ładowarka, mimo że jest przystosowana do załadunku materiałów, nie jest przeznaczona do odspajania wierzchniej warstwy gruntu w sposób, jaki dokonuje tego zgarniarka. Ładowarka zazwyczaj pracuje z większymi ilościami materiałów, takich jak żwir czy piasek, które są już wyeksponowane, a nie z urobkiem wierzchnim. Spycharka to maszyna stworzona do przesuwania i formowania terenu, ale jej główną funkcją jest równanie powierzchni oraz przesuwanie dużych mas ziemi, co nie obejmuje precyzyjnego odspajania gruntu z warstwy humusowej. Z kolei koparka, chociaż zdolna do odspajania gruntu, jest bardziej skomplikowana i przeznaczona do głębszych wykopów oraz wydobycia urobku, a nie jego transportu na niewielkie odległości. W związku z tym, wybory te wynikają z nieporozumień dotyczących specyfiki działania każdej z maszyn oraz ich zastosowań w codziennych pracach budowlanych, co jest kluczowe dla efektywnego i prawidłowego przeprowadzania robót ziemnych.