Kwalifikacja: TKO.03 - Organizacja robót związanych z budową i utrzymaniem dróg kolejowych

Wydaje się, że temat przechowywania materiałów torowych bywa mylony, zwłaszcza jeśli chodzi o wybór odpowiednich metod składowania. Podkłady, które są dużymi i ciężkimi elementami nawierzchni torowej, przechowuje się zazwyczaj na placach składowych bezpośrednio na ziemi lub na specjalnie przygotowanych podkładach drewnianych – nigdy w paletach skrzyniowych, bo takie rozwiązanie byłoby nielogiczne i niepraktyczne. Podkłady są za duże i za ciężkie, żeby je w ogóle próbować magazynować w pojemnikach. Tłuczeń natomiast, jako kruszywo używane do podsypki torowej, przechowywany jest luzem w pryzmach albo w hałdach – nie ma sensu ładować go do skrzyniowych palet, bo objętości są ogromne, a logistyka tego procesu kompletnie nie opłacalna. Szyny również są magazynowane luzem, najczęściej układane w stosy na specjalnie przygotowanych podkładach, często zabezpieczone przed przetaczaniem klinami drewnianymi; palety skrzyniowe do szyn są zupełnie nieadekwatne ze względu na ich długość i masę. Tutaj chyba pokutuje takie myślenie, że wszystko, co jest materiałem nawierzchniowym, można wrzucić do jednej kategorii składowania – a to jest typowy błąd. W praktyce palety skrzyniowe są przeznaczone wyłącznie do drobnych, wartościowych elementów (właśnie złączki, śruby, nakrętki), bo tu liczy się wygoda, ochrona przed zgubieniem i łatwość transportu. Stosowanie tych pojemników do dużych komponentów powodowałoby tylko bałagan i niepotrzebne koszty. Moim zdaniem warto zawsze zaczynać od pytania: czy dana rzecz zmieści się wygodnie w skrzyni i czy to ma sens organizacyjny – jeśli nie, to zwykle wystarczy rozwiązanie prostsze, dedykowane większym materiałom.