Kwalifikacja: TKO.03 - Organizacja robót związanych z budową i utrzymaniem dróg kolejowych

W kontekście badań defektoskopowych szyn kolejowych istotne jest prawidłowe rozróżnianie, jakie znaczenie mają poszczególne oznaczenia. Z mojego doświadczenia wiele osób mylnie zakłada, że każda wykryta wada kwalifikuje szynę do wymiany lub natychmiastowej interwencji. Tymczasem system znakowania przyjęty w Polsce – zgodnie z normami PKP PLK i instrukcjami utrzymania torów – precyzyjnie rozróżnia stopień zagrożenia, jakie stanowią różne typy wad. Oznaczenie w postaci białej lub żółtej kropki z literą „O” nie odnosi się do wady ciągłej, a już na pewno nie do wady wymagającej wymiany szyny. Najczęstszy błąd polega na myleniu wad ciągłych (nieprzerwanych na dłuższym odcinku), które faktycznie są zagrożeniem i kwalifikują się do natychmiastowego usunięcia, z wadami o niewielkiej długości, które można pozostawić w eksploatacji pod warunkiem regularnej obserwacji. Inną pułapką jest myślenie, że każda wada poniżej 10 cm już sama w sobie wymaga wymiany – to nie jest zgodne z obowiązującymi wytycznymi. W praktyce, tylko większe uszkodzenia lub te, które wykazują tendencję do szybkiego powiększania się, są podstawą do wycofania szyny z użytkowania. Znakowanie według norm pozwala więc optymalizować koszty i bezpieczeństwo, a niewłaściwa interpretacja symboli może prowadzić zarówno do niepotrzebnych wydatków, jak i niebezpiecznych zaniedbań. Warto więc zawsze upewniać się, co dokładnie oznacza dany symbol i jaki powinien być dalszy tok postępowania.