Kwalifikacja: TKO.03 - Organizacja robót związanych z budową i utrzymaniem dróg kolejowych

Mylenie szalunku z innymi materiałami zabezpieczającymi wynika często z niepełnego zrozumienia ich funkcji oraz właściwości na placu budowy. Geosiatka – choć bardzo przydatna przy wzmacnianiu podłoża drogowego czy stabilizacji skarp na nasypach – nie daje mechanicznego zabezpieczenia przed osunięciem ziemi w głębokim wykopie. Jej zadaniem jest raczej rozkładanie sił i wzmacnianie gruntu na większych powierzchniach, a nie wytrzymywanie ciśnienia bocznego w pionowej ścianie wykopu. Z kolei darniowanie, czyli obsiewanie lub układanie trawy, sprawdza się na łagodnych spadkach czy nasypach, gdzie chodzi głównie o ochronę przed erozją powierzchniową, a nie o utrzymanie pionowej ściany wykopu – to zupełnie inna skala problemu. Geowłóknina natomiast jest materiałem filtracyjnym i separacyjnym, często używanym przy budowie dróg i odwodnień, ale nie ma właściwości nośnych – nie jest w stanie powstrzymać masy gruntu przed zsunięciem się do wykopu. Bardzo często spotyka się przekonanie, że nowoczesne materiały geosyntetyczne zastąpią tradycyjne rozwiązania, ale tak nie jest w przypadku zabezpieczania głębokich wykopów. W praktyce podstawą pozostają szalunki – ich brak to narażanie ludzi i sprzętu na poważne ryzyko. Dobre praktyki budowlane i przepisy techniczne jasno wskazują, że tylko sztywny, fizyczny element konstrukcyjny może efektywnie zabezpieczyć pionowe lub głębokie ściany wykopu. Błędne jest więc przekonanie, że materiały służące do stabilizacji czy separacji gruntu poradzą sobie z realnymi, dynamicznymi siłami działającymi w głębokim wykopie. Warto pamiętać o tej zasadzie, bo konsekwencje błędów bywają poważne.