Kwalifikacja: TKO.03 - Organizacja robót związanych z budową i utrzymaniem dróg kolejowych

Wiele osób może się pomylić, bo intuicyjnie kojarzą ogrzewanie z wygodą podróżnych albo z ochroną innych ważnych elementów torowiska. Jednak patrząc na praktykę utrzymania infrastruktury kolejowej, tylko zwrotnice rozjazdowe wymagają takich specjalnych elektrycznych ogrzewaczy. Wagony, choć mają własne systemy grzewcze dla pasażerów, nie są wyposażane w ogrzewanie chroniące elementy podwozia przed zamarzaniem – to nie jest przedmiotem troski zarządcy infrastruktury, raczej przewoźnika. Tory specjalnego przeznaczenia rzadko kiedy są podgrzewane w całości, bo to byłoby kompletnie nieopłacalne i zbędne – na tych torach co najwyżej stosuje się odśnieżanie mechaniczne lub chemiczne, a nie rozwiązania elektryczne. Natomiast złącza klejono-sprężone owszem, są ważne dla ciągłości toru, ale ich ogrzewanie nie jest praktykowane – są skonstruowane tak, by wytrzymywać temperatury i nie wymagają specjalnych instalacji grzewczych. Typowym błędem myślowym jest właśnie przekładanie logiki ogrzewania z budynków i pojazdów na infrastrukturę torową – tutaj kluczowy jest wpływ mrozu na mechanikę ruchomych elementów. Z mojego doświadczenia wynika, że największe awarie i opóźnienia zimą zwykle wynikają właśnie z zamarzania zwrotnic, stąd taka koncentracja na ich ochronie. Brak ogrzewania w tych punktach to ryzyko poważnych incydentów i strat dla całej kolei. Stąd jasno – ogrzewanie elektryczne dotyczy przede wszystkim zwrotnic, zgodnie z dobrymi praktykami i normami branżowymi.