Kwalifikacja: TKO.03 - Organizacja robót związanych z budową i utrzymaniem dróg kolejowych

Często można się spotkać z przekonaniem, że do zagęszczania podsypki pod torami wystarczy użyć popularnych narzędzi budowlanych, takich jak stopy wibracyjne, młoty wibracyjne czy nawet podbijaki spalinowe. Jednak taka logika nie bierze pod uwagę specyfiki prac torowych i skali, na jaką trzeba wykonać zagęszczenie pod nawierzchnię kolejową. Stopa wibracyjna całkiem dobrze sprawdza się na przykład przy zagęszczaniu podsypki pod krawężniki czy niewielkie fragmenty chodników, bo jej pole działania i siła są ograniczone – w przypadku podsypki torowej jest po prostu za słaba, nie zapewni równomiernego zagęszczenia na szerokości toru. Młot wibracyjny to narzędzie raczej do pogrążania elementów typu pale czy grodzice, jego zastosowanie do zagęszczania podsypki jest mocno nietrafione – można go porównać do używania młotka do łopaty. Z kolei podbijak spalinowy jest już trochę bliżej tematu, ale to nadal rozwiązanie ręczne, stosowane raczej przy drobnych naprawach, gdzie nie ma dostępu do dużej maszyny. Takie podejście jest akceptowalne przy drobnych robotach utrzymaniowych, ale nie wpisuje się w pojęcie pełnej mechanizacji, gdzie liczy się wydajność, dokładność i powtarzalność procesu. Typowym błędem jest myślenie, że każda wibrująca maszyna da radę zagęścić balast pod torem – w praktyce tylko specjalistyczne podbijarki torowe sprostają wymaganiom jakościowym i ilościowym stawianym przez normy branżowe, np. WTWiO PKP PLK. Warto pamiętać, że tylko one są w stanie zagwarantować właściwe ułożenie i stabilność toru, co z perspektywy eksploatacji ma kluczowe znaczenie. Prace wykonywane innymi narzędziami to raczej półśrodki, które nie sprawdzą się na dużych, zmechanizowanych placach budowy.