Kwalifikacja: TKO.03 - Organizacja robót związanych z budową i utrzymaniem dróg kolejowych

Często spotyka się sytuacje, gdy przy obliczaniu wichrowatości toru pojawia się problem ze znakiem albo z właściwą interpretacją różnicy wysokości na zadanym odcinku. W tej tabeli każda wichrowatość jest liczona jako różnica wysokości kolejnych punktów (Δh) podzielona przez długość odcinka pomiarowego (L). Jeżeli ktoś wybiera wartość ujemną, taką jak -0,6 lub -0,8, to jest to dość częsty błąd polegający na mechanicznym kopiowaniu znaku z kolumny Δh bez faktycznego przeliczenia i zastanowienia się nad konsekwencją znaku. A przecież wichrowatość mierzymy w promilach i tu liczy się sam stosunek zmian wysokości do długości, a nie tylko sam znak. Wartość w tym wierszu to Δh = 4 mm, L = 5 m, więc dzielimy 4 przez 5 i otrzymujemy 0,8. Jeśli ktoś wpisał 0,6, to prawdopodobnie popełnił błąd obliczeniowy, źle dzieląc 3 przez 5, podczas gdy powinno być 4 przez 5. To pokazuje, że łatwo się pomylić przy automatycznym przepisywaniu wyników z poprzednich wierszy lub przy braku skupienia. Moim zdaniem najczęstszy błąd to właśnie nieuwzględnienie prawidłowej wartości Δh dla danego wiersza lub po prostu zbyt szybkie działanie bez sprawdzenia logicznego ciągu obliczeń w tabeli. W praktyce toromistrzowie i inżynierowie zawsze powinni dwa razy przeliczyć te wartości, bo od prawidłowej wichrowatości zależy nie tylko komfort jazdy, ale przede wszystkim bezpieczeństwo eksploatacji całej linii. Warto jeszcze podkreślić, że zgodnie z normami i instrukcjami, wartości wichrowatości zawsze podaje się w promilach i zawsze musi to być relacja wartości Δh do L, a nie tylko przepisanie jednej z poprzednich liczb czy przeniesienie znaku. Takie błędy pokazują, jak istotna jest uważność i rozumienie wzoru, a nie tylko rutynowe wykonywanie działań.