Kwalifikacja: TKO.04 - Organizacja robót związanych z budową i utrzymaniem kolejowych obiektów inżynieryjnych oraz podstawy kosztorysowania

Wiele osób myli się, sądząc, że dane wyjściowe do kosztorysowania powinien ustalać wykonawca z projektantem lub inwestor z projektantem. Wynika to często ze stereotypowego postrzegania roli projektanta jako głównego eksperta technicznego w procesie budowlanym. Owszem, projektant przygotowuje dokumentację projektową, dostarcza istotnych danych dotyczących technologii czy materiałów, jednak to nie on decyduje o warunkach, na jakich wykonawca będzie realizował prace i jakie założenia zostaną przyjęte do obliczeń kosztorysowych. Równie mylne jest przekonanie, że wykonawca powinien uzgadniać dane wyjściowe z podwykonawcą – podwykonawca działa na podstawie ustaleń z generalnym wykonawcą i nie ma wpływu na główne założenia kosztorysu inwestorskiego. Najczęstszy błąd myślowy polega na utożsamianiu danych technicznych (które rzeczywiście są domeną projektanta) z danymi kosztorysowymi, które muszą być zaakceptowane przez inwestora, bo to on finansuje przedsięwzięcie. W praktyce kosztorysowanie to nie tylko przeliczenie ilości materiałów z projektu, ale też ustalenie, co dokładnie wchodzi w zakres zamówienia, jakie są źródła danych cenowych, jakie normy branżowe będą stosowane (np. KNR, KNNR), a to wymaga zgody obu stron umowy, czyli inwestora i wykonawcy. Pominięcie etapu uzgodnienia danych wyjściowych między tymi podmiotami prowadzi często do sporów, reklamacji i problemów przy końcowym rozliczeniu inwestycji, co jest niezgodne z dobrą praktyką branżową i zapisami norm takich jak PN-B-03000 czy wytycznymi ITB. Moim zdaniem kluczowe jest rozróżnienie: projektant odpowiada za część techniczną, ale warunki wyceny zawsze wiążą inwestora z wykonawcą.