Kwalifikacja: TKO.04 - Organizacja robót związanych z budową i utrzymaniem kolejowych obiektów inżynieryjnych oraz podstawy kosztorysowania

Przyglądając się odpowiedziom takim jak kafar, koparka czy sprężarka, łatwo zauważyć kilka typowych nieporozumień dotyczących sprzętu budowlanego. Kafar jest urządzeniem przeznaczonym do wbijania gotowych pali w grunt – jego działanie polega na uderzaniu ciężarem w głowicę pala i wciskaniu go w podłoże, ale nie na wykonywaniu otworu. To dość częsty błąd, bo kafary owszem są używane przy palowaniu, ale tylko tam, gdzie wbija się prefabrykowane pale, a nie wierci otwory. Koparka z kolei, mimo że potrafi wykonać wykop czy dół fundamentowy, zupełnie nie nadaje się do precyzyjnego wykonywania głębokich, wąskich otworów pod pale. Koparka rozkopuje, a nie wierci – to dwie zupełnie różne technologie. W praktyce próby wykorzystania koparki kończą się „rozjeżdżaniem” wykopu, brakiem kontroli nad średnicą i kształtem otworu – to nie ta liga dokładności, której wymagają fundamenty mostowe. Sprężarka natomiast sama w sobie nie jest maszyną do wykonywania otworów, a jedynie urządzeniem pomocniczym dostarczającym sprężone powietrze do różnych narzędzi czy maszyn (np. młoty pneumatyczne, niekiedy wiertnice). Sprężarka nie ma zdolności mechanicznego usuwania gruntu, nie wykonuje więc żadnego otworu, może jedynie wspomagać inne urządzenia. Często spotykam się z opinią, że każda ciężka maszyna nada się do wszystkiego – niestety, w inżynierii fundamentowej trzeba postawić na specjalistyczne rozwiązania. Standardy branżowe, na przykład normy PN-EN dotyczące pali, jasno określają technologię wykonywania otworów pod pale – i zawsze chodzi tu o wiertnice, które zapewniają odpowiednią głębokość, pionowość i stabilność ścian otworu. Próby pójścia na skróty kończą się w najlepszym razie problemami ze statyką konstrukcji, w najgorszym – katastrofą budowlaną. Dobre zrozumienie przeznaczenia poszczególnych maszyn to podstawa w tej branży – bo od tego zależy trwałość i bezpieczeństwo całego obiektu.