Aby obliczyć ilość betonu potrzebnego do wykonania filaru wiaduktu, musimy najpierw obliczyć objętość jednego filaru. Filar ma przekrój prostokątny o wymiarach 1 m na 3 m oraz wysokości 10 m. Obliczamy objętość filaru, korzystając ze wzoru na objętość prostopadłościanu: V = długość x szerokość x wysokość. W tym przypadku: V = 1 m * 3 m * 10 m = 30 m3. Ponieważ budujemy 6 takich filarów, całkowita objętość betonu wynosi 6 * 30 m3 = 180 m3. Taki sposób obliczeń jest zgodny z zasadami inżynierii budowlanej, gdzie dokładność obliczeń dla materiałów budowlanych jest kluczowa dla bezpieczeństwa konstrukcji. Dobre praktyki inżynieryjne zalecają również uwzględnienie strat materiałowych, ale w tym obliczeniu koncentrujemy się na czystej objętości potrzebnej do realizacji projektu.
Obliczanie ilości betonu nie jest tylko prostym mnożeniem czy dodawaniem. Często pojawia się błąd w założeniach dotyczących wymiarów lub ilości elementów. Na przykład, jeśli ktoś oblicza objętość jednego filaru jako 90 m3, to może wynikać z błędnego pomnożenia wysokości przez sumę szerokości i długości, co nie jest zgodne z zasadami geometrii. Również błędne uznawanie objętości za jedynie sumę wszystkich filarów może prowadzić do niewłaściwych wyników. W praktyce inżynierskiej niezbędne jest, aby wszystkie obliczenia były oparte na precyzyjnych wymiarach i wzorach. Ponadto, bagatelizowanie lub pomijanie zapasu materiału, co może prowadzić do obliczeń na poziomie 240 m3 lub 30 m3, jest niepoprawne, gdyż nie uwzględnia rzeczywistych potrzeb projektu i praktyki budowlanej. Dlatego tak ważne jest dokładne zrozumienie i stosowanie odpowiednich wzorów oraz rygorystyczne podejście do obliczeń materiałowych, które powinny być zgodne z normami i najlepszymi praktykami w budownictwie.