Kwalifikacja: TKO.04 - Organizacja robót związanych z budową i utrzymaniem kolejowych obiektów inżynieryjnych oraz podstawy kosztorysowania

Wybierając sposób zabezpieczenia głębokich wykopów, łatwo można się pomylić, zwłaszcza gdy nazewnictwo bywa nieprecyzyjne albo kojarzy się z innymi elementami konstrukcji. Często myli się zabezpieczenia wykopu z elementami fundamentowania – np. pale Mega czy płyty fundamentowe to konstrukcje, które mają inne zastosowanie. Pale, niezależnie od technologii (czy to Mega, czy inne), służą raczej do przenoszenia obciążeń budowli na głębsze, nośne warstwy gruntu i nie pełnią funkcji zabezpieczającej ściany wykopu przed obsypywaniem czy naporem gruntu. Ławy drutowe to bardziej archaiczna nazwa, kojarząca się z tymczasowymi elementami pomocniczymi lub zbrojeniami w fundamentach, nie ma ona praktycznego zastosowania w zabezpieczaniu wykopów – zresztą w aktualnych standardach branżowych raczej się już ich nie używa. Płyta fundamentowa natomiast stanowi element konstrukcyjny pod budynkiem, opiera się bezpośrednio na gruncie, ale nie zabezpiecza ścian wykopu. To typowy błąd myślowy: utożsamianie elementu poziomego (płyty) z koniecznością zabezpieczenia pionowych ścian gruntu. W praktyce budowlanej, szczególnie zgodnie z Eurokodem 7 i wytycznymi norm PN, dla głębokich wykopów stosuje się technologie umożliwiające wykonanie szczelnych, sztywnych i wytrzymałych ścian – jak właśnie ściany szczelinowe. Pozwalają one nie tylko zabezpieczyć wykop, ale też często przejmują rolę ścian zewnętrznych przyszłej kondygnacji podziemnej. Wybór innych rozwiązań nie tylko byłby nieefektywny, ale wręcz groziłby poważnymi awariami czy nawet katastrofą budowlaną, zwłaszcza w skomplikowanych warunkach gruntowych czy przy dużych głębokościach.