Kwalifikacja: TKO.04 - Organizacja robót związanych z budową i utrzymaniem kolejowych obiektów inżynieryjnych oraz podstawy kosztorysowania

Rozwiązując tego typu zadania, często można natknąć się na pewne pułapki myślowe wynikające z nieprecyzyjnego zrozumienia konstrukcji mostu lub nieuwzględnienia wszystkich jej elementów. Najczęstszym błędem jest przyjęcie, że most dwuprzęsłowy posiada tylko jeden przyczółek lub nawet mylenie pojęcia 'przęsło' z liczbą podpór. Tymczasem w standardowej konstrukcji dwuprzęsłowej są dwa przyczółki po obu końcach oraz jeden filar pośrodku – nie można więc ograniczać się tylko do pojedynczego przyczółka albo tylko filara. Często spotykam się z sytuacją, gdy ktoś sumuje tylko objętość przyczółka i filara (np. uzyskując 45 m³), co jest nieprawidłowe, bo pomija drugi przyczółek – to typowy błąd wynikający z pobieżnego czytania opisu zadania. Z kolei odpowiedzi takie jak 90 m³ mogą wynikać z niepotrzebnego zawyżania objętości, np. poprzez błędne przemnożenie liczby filarów lub przyjęcie, że filarów jest więcej niż jeden. Odpowiedź 35 m³ z kolei to ewidentne przeoczenie, bo uwzględnia tylko jeden element. W praktyce budowlanej bardzo ważne jest dokładne czytanie rysunków technicznych i zrozumienie, ile elementów o danej objętości faktycznie trzeba wykonać. Moim zdaniem, najczęstszym błędem w takich zadaniach jest nieuwzględnienie symetrii obiektu oraz automatyczne przyjmowanie liczby podpór bez weryfikacji z opisem technicznym mostu. Zwracam też uwagę, że zgodnie z normami PN-EN 206 oraz zasadami kosztorysowania, oblicza się dokładnie zapotrzebowanie materiałów na wszystkie konstrukcyjne elementy – nie można żadnego pominąć. Taka skrupulatność to podstawa nie tylko na egzaminie, ale też w codziennej pracy na budowie i przy sporządzaniu dokumentacji projektowej.