Kwalifikacja: TKO.04 - Organizacja robót związanych z budową i utrzymaniem kolejowych obiektów inżynieryjnych oraz podstawy kosztorysowania

Zaskakująco często można się pomylić przy szacowaniu ilości betonu, zwłaszcza gdy liczy się „na oko” albo nie do końca zrozumie się, o co chodzi w zadaniu. W tym przypadku łatwo wpaść w pułapkę i przyjąć, że na przykład zamawiamy tyle, ile sztuk pali, czyli 20 m³ – ale wtedy całkowicie ignorujemy, ile mieszanki wchodzi w jeden pal. 30 m³ to tak naprawdę połowa wymaganego zapotrzebowania, więc może wynikać ze zwykłego podzielenia liczby pali przez 2 albo pomylenia się przy mnożeniu. Zdarza się, że ktoś przeszacuje zużycie i wpisze 90 m³ – może myśli, że lepiej mieć za dużo niż za mało, ale przecież taka nadwyżka to niepotrzebne koszty i straty materiałowe, a na dodatek problem z logistyką na budowie. W praktyce budowlanej kluczowe jest, żeby zawsze precyzyjnie policzyć ilość betonu, mnożąc liczbę elementów przez ich jednostkowe zapotrzebowanie, czyli tutaj: 20 × 3 m³ = 60 m³. Branżowe standardy, jak chociażby normy PN-EN dotyczące betonu, podkreślają wagę poprawnych kalkulacji materiałowych – niedoszacowanie prowadzi do przestojów i problemów z technologią wykonywania fundamentów, a przeszacowanie generuje koszty i czasem nawet konieczność utylizacji niewykorzystanej mieszanki. Z mojego doświadczenia wynika, że najczęstszy błąd przy takich zadaniach to nieuwzględnienie jednostkowego zużycia lub pomylenie ilości elementów i ilości materiału, jaki do nich wchodzi. Warto zawsze dobrze rozumieć polecenie i nie spieszyć się z odpowiedzią. Porządne planowanie to podstawa udanej realizacji każdej inwestycji budowlanej.