Korzystając z fragmentu Instrukcji Id-1 określ sposób zabezpieczenia miejsca robót w czasie zakładania odbojnic na moście o długości 20 m.
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź dotycząca ograniczenia prędkości do 50 km/h oraz ustawienia sygnalisty na mostach o długości do 20 m jest zgodna z założeniami zawartymi w Instrukcji Id-1. W praktyce, podczas zakładania odbojnic, kluczowe jest zapewnienie maksymalnego bezpieczeństwa zarówno dla pracowników, jak i dla przejeżdżających pojazdów. Ustawienie sygnalisty, który będzie kierował ruchem, pozwala na bezpieczne zarządzanie sytuacją, eliminując ryzyko nieprzewidzianych zdarzeń. Ograniczenie prędkości do 50 km/h jest niezbędne, aby zminimalizować siłę uderzenia w przypadku ewentualnego wypadku. Warto podkreślić, że takie działania są zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie bezpieczeństwa na infrastrukturze kolejowej, co ma na celu ochronę życia oraz mienia. Ponadto, w przypadku mostów o długości do 20 m zmniejszenie prędkości jest standardową procedurą, która została wprowadzona, aby dostosować warunki ruchu do specyfiki danej konstrukcji, co w praktyce przekłada się na zwiększone bezpieczeństwo operacyjne.
Wybierając niepoprawną odpowiedź, można dostrzec kilka istotnych nieporozumień dotyczących zasad bezpieczeństwa na mostach. Przykładowo, ograniczenie prędkości do 100 km/h na liniach o prędkości powyżej tej wartości nie uwzględnia specyfiki mostów o długości do 20 m, które charakteryzują się innymi wymogami bezpieczeństwa. W takich sytuacjach, jak zakładanie odbojnic, kluczowe jest nie tylko ograniczenie prędkości, ale również zapewnienie odpowiedniego nadzoru, co z kolei sugeruje potrzebę użycia sygnalisty. Podobnie, ograniczenie prędkości do 30 km/h na mostach dwutorowych nie ma zastosowania w kontekście pojedynczego mostu o długości 20 m, a ustawienie sygnału D1 „Stój” na sąsiednim torze nie jest wystarczającym środkiem ochrony w przypadku aktywnych prac budowlanych. Takie podejścia są niewłaściwe, gdyż nie uwzględniają całościowego kontekstu sytuacji i nie odpowiadają na ryzyko związane z pracami na infrastrukturze. Kluczowym błędem w myśleniu jest więc pomijanie konieczności dostosowania procedur do konkretnej sytuacji, co prowadzi do niedoszacowania zagrożeń oraz ograniczenia skuteczności środków bezpieczeństwa.