Kwalifikacja: TKO.04 - Organizacja robót związanych z budową i utrzymaniem kolejowych obiektów inżynieryjnych oraz podstawy kosztorysowania

Wybór metod uproszczonej, wskaźnikowej lub analogicznej do sporządzania kosztorysu powykonawczego nie jest adekwatny, ponieważ każda z tych metod ma swoje ograniczenia i nie zapewnia takiej dokładności jak metoda szczegółowa. Metoda uproszczona, z założenia, ma na celu szybkie szacowanie kosztów, jednak nie uwzględnia specyficznych warunków danego projektu, co może prowadzić do znacznych różnic między szacunkami a rzeczywistymi kosztami. Przy wykorzystaniu metody wskaźnikowej, opierającej się na historycznych danych oraz wskaźnikach kosztów, ryzyko błędu jest wysokie, zwłaszcza w projektach o unikalnych wymaganiach, co może skutkować niedoszacowaniem lub przeszacowaniem kosztów. Metoda analogiczna, z kolei, polega na porównywaniu z podobnymi projektami, co nie zawsze jest możliwe w przypadku inwestycji budowlanych, które często mają indywidualny charakter. Używanie tych metod może prowadzić do pokuszenia się o uproszczenia i pominięcia istotnych szczegółów, co skutkuje nieefektywnym zarządzaniem budżetem i ryzykiem. Dlatego, bez względu na wybraną metodę, zawsze kluczowe jest dążenie do jak największej precyzji i szczegółowości w analizie kosztów powykonawczych.