Kwalifikacja: TKO.04 - Organizacja robót związanych z budową i utrzymaniem kolejowych obiektów inżynieryjnych oraz podstawy kosztorysowania

Sprzęt pokazany na zdjęciu może się niektórym kojarzyć z różnymi technikami palowania, ale wybranie innych odpowiedzi niż CFA to typowy błąd wynikający z niewłaściwego rozpoznania technologii. Franki to zupełnie inna metoda, gdzie pal formuje się dynamicznie, poprzez wbijanie rury i betonowanie „na zamkniętym końcu”. Ta technologia generuje dużo drgań, więc raczej nie stosuje się jej w miejscach wrażliwych na wstrząsy. Vibro to z kolei określenie dotyczące palowania wibracyjnego, typowego dla pali prefabrykowanych wciskanych lub wbijanych z użyciem wibratorów – kompletnie inny sprzęt i technologia, bardziej popularna przy palach stalowych lub betonowych prefabrykowanych. Mega natomiast nie jest oficjalną nazwą żadnej znanej metody palowania – czasem stosuje się ją potocznie do dużych średnic pali lub w kontekście palownic dużej mocy, ale nie istnieje taka znormalizowana technologia. Często problem z rozpoznaniem CFA polega na tym, że świder ciągły może się wydawać podobny do innych typów urządzeń wiertniczych, ale tylko CFA pozwala na ciągłe wiercenie i równoczesne betonowanie przez rdzeń świdra. Pozostałe technologie nie zapewniają takich korzyści jak minimalizacja osiadania gruntu czy ograniczenie drgań, które są kluczowe w nowoczesnym budownictwie miejskim. Warto pamiętać, że prawidłowe rozpoznanie sprzętu i technologii stosowanej na budowie ma bezpośredni wpływ na bezpieczeństwo, optymalizację kosztów i zgodność z normami budowlanymi.