Kwalifikacja: TKO.04 - Organizacja robót związanych z budową i utrzymaniem kolejowych obiektów inżynieryjnych oraz podstawy kosztorysowania

Drenaże, choć bardzo popularne w rolnictwie i budownictwie, sprawdzają się głównie tam, gdzie grunt jest dobrze przepuszczalny – na przykład w piaskach czy żwirach. W gruncie o małym współczynniku filtracji rury drenarskie nie są w stanie odebrać wody, bo ta po prostu nie przepływa do nich wystarczająco szybko. To jest często powtarzany błąd – wydaje się, że samo ułożenie drenażu coś da, ale glina czy ił praktycznie uniemożliwiają przepływ wody do rur. Studnie zbiorcze zwykle wykorzystuje się przy odwadnianiu większych ilości wody albo tam, gdzie można gromadzić wodę z kilku źródeł, lecz one wymagają, by woda grawitacyjnie spływała do studni. W gruntach słabo przepuszczalnych to rozwiązanie zawodzi, bo woda nie ma jak dotrzeć do studni w odpowiednim tempie. Pompy głębinowe natomiast stosuje się raczej do poboru wody z istniejących studni, a nie do systematycznego obniżania poziomu wód gruntowych na dużych powierzchniach. Często myli się ich zastosowanie z działaniem igłofiltrów, ale pompy głębinowe nie zapewniają równomiernego odprowadzenia wody z całego terenu, tylko z jednego, punktowego źródła. W praktyce wybór niewłaściwej metody odwodnienia prowadzi do problemów na budowie – podtapianie wykopów, niestabilność podłoża, opóźnienia. Moim zdaniem to typowy przykład niedoceniania właściwości gruntów i zbyt dużego uproszczenia tematu. Właściwy dobór techniki odwodnienia to podstawa, bo tylko wymuszone systemy, jak igłofiltry, mogą skutecznie obniżyć poziom wód gruntowych właśnie w takich wymagających warunkach, co jest zgodne z dobrymi praktykami oraz normami technicznymi w branży budowlanej.