Kwalifikacja: TKO.04 - Organizacja robót związanych z budową i utrzymaniem kolejowych obiektów inżynieryjnych oraz podstawy kosztorysowania

W robotach ziemnych bardzo łatwo się pomylić, bo sprzętów jest cała masa, a różnią się one nie tylko wyglądem, ale przede wszystkim przeznaczeniem. Koparki, choć wydają się uniwersalne, to jednak ich główne zastosowanie polega na wydobyciu gruntu, czyli odspajaniu i ładowaniu ziemi na środki transportu albo na przeniesieniu jej w inne miejsce (ale raczej punktowo). Owszem, koparka wykopie rów albo dół fundamentowy, ale nie jest efektywna przy masowym przesuwaniu gruntu na krótkich dystansach czy przy równaniu terenu – tutaj dużo lepiej sprawdzają się właśnie spycharki. Jeśli chodzi o równiarki, to one są raczej do precyzyjnego profilowania nawierzchni na określoną grubość lub nadania dokładnych spadków, zwłaszcza przy układaniu podsypki czy ostatnich warstw przed asfaltem. Równiarka nie poradzi sobie z odspajaniem czy przesuwaniem dużych ilości ziemi – jej siła i konstrukcja nie są do tego przystosowane. Zgniatarki zaś, chociaż mogą wyglądać na wszechstronne, w praktyce najlepiej sprawdzają się przy zgarnianiu i krótkodystansowym transporcie gruntu, często wykorzystywane są przy dużych budowach dróg, gdy trzeba szybko zebrać i przetransportować cienką warstwę ziemi. Jednakże, zarówno zgniatarka, jak i równiarka, mają dosyć wąskie specjalizacje i nie spełniają wymogów stawianych przez zadanie: odspajanie, przemieszczanie, układanie oraz profilowanie gruntu w jednym ciągu robót. W praktyce wybór niewłaściwej maszyny prowadzi do strat czasu, większych kosztów i często do niepotrzebnego zużycia sprzętu. Z mojego doświadczenia wynika, że na budowie bardzo łatwo przecenić możliwości koparki czy równiarki, zwłaszcza gdy nie zna się dokładnie specyfiki tych urządzeń. Dobra praktyka zakłada analizę zadania i świadomy wybór sprzętu, żeby uniknąć takich błędów i zoptymalizować roboty ziemne.