Zgodnie z tabelą, do uzyskania 0,5 m3 mieszanki betonowej klasy C8/10 o konsystencji plastycznej należy użyć
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź, która wskazuje na 130,0 kg cementu, 327,5 kg piasku, 647,5 kg żwiru i 107,5 l wody jest poprawna, ponieważ dokładnie odpowiada wymaganym proporcjom dla uzyskania 0,5 m³ mieszanki betonowej klasy C8/10 o konsystencji plastycznej. W praktyce, do produkcji betonu istotne są właściwe stosunki składników, które zapewniają odpowiednią wytrzymałość i trwałość. W tym przypadku, zgodnie z normami PN-EN 206, klasa betonu C8/10 oznacza, że mieszanka powinna osiągnąć wytrzymałość na ściskanie 8 MPa po 28 dniach. Wartości te są dokładnie połową wymagań dla 1 m³ mieszanki, co potwierdza prawidłowość podanych proporcji. Te składniki nie tylko dostarczają odpowiednich właściwości mechanicznych, ale również wpływają na estetykę i trwałość konstrukcji. Uwzględniając te aspekty, należy pamiętać, że jakość użytych materiałów, jak cement, piasek i żwir, ma kluczowe znaczenie dla końcowych właściwości betonu.
Niestety, odpowiedzi sugerujące inne ilości składników są niepoprawne z kilku powodów. Po pierwsze, odpowiedzi te często nie uwzględniają właściwych proporcji składników, które są kluczowe dla uzyskania mieszanki betonowej o zamierzonych parametrach. Na przykład, gdy wskazuje się 70,0 kg cementu czy 507,5 l wody, widać znaczne niedobory, które prowadzą do uzyskania mieszanki o niższych parametrach wytrzymałościowych. W przypadku mieszanki C8/10, odpowiednia ilość cementu jest niezbędna do zapewnienia właściwej reakcji hydratacyjnej, a zbyt mała jego ilość powoduje, że beton nie osiągnie wymaganej wytrzymałości. Ponadto, nadmiar wody z innych odpowiedzi może prowadzić do osłabienia struktury betonu poprzez zjawisko segregacji składników oraz zmniejszenia jego trwałości. Często, przy wyborze niewłaściwych proporcji, występuje również problem z kontrolą konsystencji mieszanki, co jest kluczowe z punktu widzenia łatwości obróbki betonu na budowie. Ostatecznie, takie niepoprawne podejścia mogą prowadzić do poważnych problemów w realizacji projektu budowlanego, w tym do obniżenia jakości finalnej konstrukcji i zwiększenia kosztów napraw w przyszłości.