Cukiernia Lukier zajmuje się produkcją słodkich bułek i rogali z tych samych materiałów. Na produkcję bułek zużywa dwukrotnie więcej materiału niż na produkcję rogali. Która z metod kalkulacji będzie wykorzystana do ustalenia jednostkowego kosztu wytworzenia?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź "Podziałowa współczynnikowa" jest poprawna, ponieważ metoda ta umożliwia ustalenie jednostkowego kosztu wytworzenia, gdy różne produkty są wytwarzane z tego samego materiału, ale w odmiennych proporcjach. W przypadku cukierni Lukier, bułki i rogaliki są produkowane z tych samych składników, jednak na bułki zużywa się dwukrotnie więcej materiału niż na rogaliki. Dlatego istotne jest, aby koszt materiałów był rozdzielany na podstawie odpowiednich współczynników. Ta metoda jest często stosowana w przemyśle spożywczym, gdzie różne produkty mają różne wymagania materiałowe. Na przykład, jeżeli całkowity koszt materiałów wynosi 600 zł, a proporcja materiału używanego do bułek i rogalików to 2:1, to koszt przypisany do bułek wyniesie 400 zł, a do rogali 200 zł. Umożliwia to precyzyjne określenie kosztu jednostkowego poszczególnych produktów, co jest kluczowe dla efektywności kosztowej i podejmowania decyzji biznesowych.
Wybór metody podziałowej prostej może wydawać się atrakcyjny ze względu na jej prostotę, lecz w rzeczywistości jest ona nieodpowiednia w kontekście analizy kosztów dla produktów, które mają różne zapotrzebowanie na materiały. Przy tej metodzie całkowity koszt materiałów byłby dzielony na równo, niezależnie od różnic w ich użyciu, co prowadziłoby do znaczących zniekształceń w kalkulacji kosztów jednostkowych. Stosowanie doliczeniowej zleceniowej również nie jest adekwatne, ponieważ metoda ta jest przeznaczona do kalkulacji kosztów dla zleceń, które są od siebie wyraźnie oddzielone, a w przypadku produkcji seryjnej, jak w cukierni, mamy do czynienia z powtarzalnością procesów. Doliczeniowa asortymentowa, choć może brzmieć sensownie, nie uwzględnia proporcjonalności materiałów wytwarzanych produktów. Jej zastosowanie prowadziłoby do złożoności w obliczeniach, gdyż wymagałaby ona dalszej analizy asortymentu. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że prawidłowa metoda musi odzwierciedlać różnicę w wykorzystaniu materiałów i zapewnić precyzyjność w przypisywaniu kosztów, co w kontekście przedstawionej cukierni można osiągnąć jedynie przez zastosowanie metody podziałowej współczynnikowej.