Dla ustalenia kosztu wydobycia jednej tony węgla kopalnia powinna zastosować kalkulację
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Kalkulacja podziałowa prosta jest odpowiednią metodą do ustalenia kosztu wydobycia jednej tony węgla, ponieważ pozwala na bezpośrednie przypisanie kosztów do jednostek produkcji. Metoda ta dzieli całkowite koszty produkcji przez liczbę wyprodukowanych jednostek, co pozwala na uzyskanie jednostkowego kosztu w sposób jasny i przejrzysty. W praktyce, w przypadku kopalni węgla, do kosztów tych zalicza się wydatki na prace górnicze, eksploatację maszyn, wynagrodzenia pracowników oraz koszty związane z utrzymaniem infrastruktury. Przykładowo, jeśli całkowite koszty wydobycia wynoszą 1 000 000 zł, a wydobyto 10 000 ton węgla, to koszt jednostkowy wyniesie 100 zł za tonę. Taka kalkulacja jest zgodna z zaleceniami standardów rachunkowości, które podkreślają znaczenie przejrzystości i efektywności w procesach kalkulacyjnych.
Zastosowanie kalkulacji podziałowej współczynnikowej w kontekście ustalania kosztów wydobycia węgla jest nieadekwatne. Metoda ta polega na przypisywaniu kosztów do poszczególnych jednostek na podstawie określonych współczynników, co w przypadku wydobycia węgla może prowadzić do zniekształcenia rzeczywistych kosztów. Węgiel jest surowcem, którego wydobycie odbywa się w sposób ciągły, a koszty są bardziej związane z ilością wydobywanego materiału niż z wyznaczonymi współczynnikami. Obliczenia oparte na kalkulacji podziałowej prostej dostarczają klarownych informacji o rzeczywistych kosztach jednostkowych, podczas gdy podejście współczynnikowe może wprowadzać niepotrzebne komplikacje oraz błędy. Ponadto, kalkulacja doliczeniowa, która polega na dodaniu kosztów pośrednich do kosztów bezpośrednich, nie jest efektywna w tym kontekście, ponieważ nie oddaje rzeczywistych kosztów wydobycia jednej tony. Z kolei kalkulacja procesowa, która jest stosowana w produkcji seryjnej lub masowej, nie odnosi się do specyfiki wydobycia surowców naturalnych, gdzie efektywność kosztowa zależy od ściśle określonych jednostek. Dlatego podejścia oparte na współczynnikach lub doliczeniu kosztów pośrednich mogą prowadzić do mylnych wniosków i nieefektywnych decyzji zarządczych.