Odpowiedź "nabycia" jest poprawna, ponieważ cena nabycia środków trwałych obejmuje nie tylko ich wartość netto, ale także wszelkie koszty związane z ich pozyskaniem, takie jak koszty montażu. W tym przykładzie wartość netto wynosi 12 000 zł, a dodatkowe koszty montażu to 1 000 zł, co razem daje całkowity koszt nabycia w wysokości 13 000 zł. Zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Rachunkowości (MSR), w szczególności MSR 16, cena nabycia obejmuje wszystkie wydatki, które są bezpośrednio związane z dostarczeniem środka trwałego do jego lokalizacji i stanu, w którym jest gotowy do użycia. Przykładowo, w praktyce przedsiębiorstw, koszt nabycia powinien być dokładnie określony, aby właściwie odzwierciedlić wartości w bilansie oraz przy obliczaniu amortyzacji. To podejście jest zgodne z dobrymi praktykami zarządzania finansami, gdyż pozwala na precyzyjne zarządzanie aktywami oraz ich wyceną w sprawozdaniach finansowych.
Odpowiedzi, które wskazują na termin "rynkowa", "szacunkowa" lub "sprzedaży", są niepoprawne z kilku istotnych względów. Cena rynkowa odnosi się do wartości, jaką rynek przypisuje danemu aktywu w danym momencie, co nie ma zastosowania w przypadku określania kosztu nabycia środka trwałego. Mylące jest również utożsamianie kosztu nabycia z ceną sprzedaży, która w rzeczywistości obejmuje inne czynniki, takie jak marża zysku, koszty sprzedaży i inne wydatki, które nie są bezpośrednio związane z nabyciem aktywu. Ponadto, termin "szacunkowa" sugeruje, że wartość była ustalana na podstawie niepewnych prognoz lub oceny, co jest sprzeczne z zasadą, że koszt nabycia powinien być oparty na rzeczywistych wydatkach związanych z pozyskaniem aktywu. W praktyce, formalne podejście do wyceny środków trwałych wymaga precyzyjnego uwzględnienia wszystkich kosztów poniesionych przed oddaniem ich do użytkowania. Ignorowanie elementów takich jak koszty montażu prowadzi do zaniżenia wartości aktywów w bilansie, co może wpływać na decyzje inwestycyjne oraz analizy finansowe organizacji. Właściwe rozumienie pojęcia kosztu nabycia jest kluczowe dla poprawnego prowadzenia księgowości oraz raportowania finansowego, a także zgodności z obowiązującymi standardami rachunkowości.