Obligacje to papiery wartościowe, które potwierdzają zaciągnięcie długu przez gminy, Skarb Państwa lub inne podmioty. Inwestorzy, nabywając obligacje, de facto udzielają pożyczki emitentowi w zamian za regularne wypłaty odsetek oraz zwrot wartości nominalnej po upływie określonego terminu. Obligacje są szeroko stosowane jako instrumenty finansowe, umożliwiając gminom i państwom pozyskiwanie kapitału do realizacji inwestycji publicznych, takich jak budowa infrastruktury czy finansowanie programów społecznych. W praktyce, obligacje są klasyfikowane według różnych kryteriów, takich jak termin wykupu, oprocentowanie oraz ryzyko kredytowe. Dobre praktyki w zarządzaniu długiem publicznym zakładają transparentność w emisji obligacji oraz przejrzystość w używaniu pozyskanych środków. Przykładem może być emisja obligacji skarbowych na rozwój infrastruktury transportowej, które przyczyniają się do wzrostu gospodarczego oraz poprawy jakości życia mieszkańców.
Czeki, weksle i akcje to różne formy instrumentów finansowych, które pełnią inne funkcje i mają różne zasady działania w porównaniu do obligacji. Czeki są środkami płatniczymi, które umożliwiają dokonanie transakcji pomiędzy stronami, ale nie są instrumentami dłużnymi. Weksel to pisemne zobowiązanie do zapłaty określonej sumy pieniędzy w określonym czasie, lecz również nie jest emitowany przez instytucje publiczne w celu pozyskania kapitału oraz nie wiąże się z regularnym wypłacaniem odsetek. W przeciwieństwie do obligacji, które są długoterminowymi instrumentami, weksle są zazwyczaj krótkoterminowe i mają bardziej ograniczone zastosowanie. Akcje to udziały w kapitale zakładowym spółki, które dają ich właścicielom prawo do uczestniczenia w zyskach firmy, a nie do zwrotu kapitału w określonym czasie. W praktyce zarządzania finansami publicznymi kluczowe jest zrozumienie różnic pomiędzy tymi instrumentami, ponieważ mają one różne implikacje dla inwestorów i emitentów. Typowe błędy myślowe prowadzące do pomylenia obligacji z innymi instrumentami wynikają z nieznajomości ich podstawowych cech oraz celów, dla których są emitowane. Zrozumienie tych różnic jest istotne dla podejmowania świadomych decyzji inwestycyjnych oraz efektywnego zarządzania długiem publicznym.