Odpowiedź 5 000 złotych jest poprawna, ponieważ obejmuje całkowitą wartość niedoborów, które nie są wynikiem zaniedbań pracowników ani ubytków naturalnych. W analizowanej sytuacji mamy trzy kategorie niedoborów: 4 200 złotych spowodowane zdarzeniami losowymi, 800 złotych jako ubytki naturalne oraz 500 złotych jako wynik zaniedbań. Z perspektywy księgowej i zarządzania ryzykiem, niedobory niezawinione należy rozpatrywać jako te, które nie są wynikiem błędnych działań ludzkich. Ostatecznie, aby obliczyć wartość niedoborów niezawinionych, dodajemy kwoty niedoborów spowodowanych zdarzeniami losowymi oraz ubytków naturalnych, co daje nam 4 200 zł + 800 zł = 5 000 zł. W kontekście audytów wewnętrznych oraz skutecznego zarządzania zasobami, jest to kluczowe, aby odpowiednio klasyfikować i raportować te zasoby. Dobrą praktyką w firmach jest regularne przeprowadzanie inwentaryzacji, co pozwala na szybsze wykrywanie nieprawidłowości oraz efektywniejsze zarządzanie zasobami.
Wybór którejkolwiek z pozostałych odpowiedzi wynika z nieprawidłowego zrozumienia kategorii niedoborów oraz ich klasyfikacji. Odpowiedź 4 200 złotych pomija fakt, że niedobory wartości 800 złotych są ubytkami naturalnymi, które należy uznać za niezawinione, ale nie mogą być rozpatrywane w oderwaniu od pozostałych wartości. Z kolei odpowiedź 4 700 złotych jest mylnym obliczeniem, które wyklucza 500 złotych związanych z zaniedbaniami, co jest kluczowe, aby zrozumieć różnice między ubytkami naturalnymi a tymi spowodowanymi błędami ludzkimi. Ostatnia odpowiedź 800 złotych całkowicie ignoruje znaczący wpływ zdarzeń losowych na całkowite niedobory, co prowadzi do poważnego niedoszacowania realnej wartości strat. Warto zauważyć, że klasyfikacja niedoborów jest kluczowa dla odpowiedniego raportowania w księgowości oraz audytach. Firmy powinny stosować standardy rachunkowości, które wymagają uwzględnienia wszystkich aspektów niedoborów, aby móc efektywnie zarządzać ryzykiem i kontrolować straty. W związku z tym, błędne podejście do klasyfikacji prowadzi do trudności w podejmowaniu właściwych decyzji zarządczych oraz operacyjnych w firmie.