Współczynnik przyjęć oblicza się jako stosunek liczby przyjętych pracowników do przeciętnego stanu zatrudnienia w danym okresie, wyrażony w procentach. W naszym przypadku, w kwietniu przyjęto 4 osoby, a przeciętny stan zatrudnienia wynosił 42 osoby. Możemy obliczyć współczynnik przyjęć stosując wzór: (liczba przyjęć / przeciętny stan zatrudnienia) * 100%. Zatem: (4 / 42) * 100% = 9,52%. Wartość ta mówi nam, jaką część zatrudnienia stanowią nowe przyjęcia w stosunku do całej załogi. W praktyce, monitorowanie tego wskaźnika jest kluczowe dla analizy dynamiki zatrudnienia oraz efektywności procesu rekrutacji. Pozwala to firmom na zrozumienie rotacji kadry oraz podejmowanie decyzji strategicznych dotyczących zarządzania zasobami ludzkimi zgodnie z zaleceniami najlepszych praktyk w branży HR, które sugerują regularne ocenianie i dostosowywanie strategii zatrudnienia.
Aby zrozumieć, dlaczego inne odpowiedzi są niepoprawne, należy najpierw zdefiniować podstawowe zasady obliczania współczynnika przyjęć. Wiele osób może popełnić błąd, myśląc, że należy uwzględnić liczbę zwolnionych pracowników przy obliczaniu współczynnika przyjęć. Jednakże, w formule nie uwzględnia się liczby osób, które opuściły firmę, ponieważ współczynnik przyjęć dotyczy wyłącznie nowo zatrudnionych pracowników w stosunku do całkowitego zatrudnienia w danym okresie. Wyniki obliczeń, takie jak 11,90%, 30,95% czy 21,43%, wynikają z różnych błędów w rozumieniu definicji oraz niewłaściwej interpretacji danych. Przyjęcie do obliczeń liczby zwolnionych osób prowadzi do przeszacowania wartości, co jest typowym błędem myślowym w analizach zatrudnienia. Aby uniknąć tych pułapek, ważne jest, aby konsekwentnie stosować właściwe wzory oraz rozumieć ich kontekst. W praktyce, organizacje powinny dążyć do regularnego audytu swoich wskaźników zatrudnienia, co jest zgodne z zaleceniami w najlepszych praktykach zarządzania kadrami, aby móc podejmować świadome decyzje oparte na danych.