Aby obliczyć ilość materiału, który należy zakupić do realizacji planu produkcji 2000 sztuk wyrobów gotowych, najpierw ustalamy całkowite zużycie materiału. Norma zużycia wynosi 0,7 kg na sztukę, więc dla 2000 sztuk potrzebujemy: 2000 * 0,7 kg = 1400 kg. Następnie uwzględniamy zapasy materiału. Początkowy zapas wynosi 300 kg, a planowany zapas końcowy 250 kg. Wartość materiału, którą należy mieć na koniec miesiąca, to 250 kg. Zatem, aby obliczyć, ile materiału musimy zakupić, stosujemy wzór: zakup = (zużycie + zapas końcowy) - zapas początkowy. Podstawiając wartości: zakup = (1400 kg + 250 kg) - 300 kg = 1350 kg. Takie obliczenia są zgodne z praktykami zarządzania zapasami, które zalecają dokładne planowanie, aby uniknąć nadwyżek lub niedoborów materiałów. Używanie norm zużycia pozwala na optymalizację kosztów produkcji oraz efektywne zarządzanie decyzjami zakupowymi.
Wybór błędnej odpowiedzi często wynika z niepoprawnych obliczeń lub niepełnego zrozumienia, jak należy podejść do problemu zapasu materiału. Często zdarza się, że osoby dokonujące kalkulacji pomijają kluczowe informacje, takie jak początkowy i końcowy zapas materiału, co prowadzi do niepełnych wyników. Niektórzy mogą błędnie obliczyć całkowite zużycie materiału, myląc się w mnożeniu ilości wyrobów przez normę zużycia, co prowadzi do mylnych wniosków. Przykładowo, wybierając 850 kg, można sądzić, że uwzględnia się tylko zużycie materiału bez analizy zapasów, co jest rażącym błędem. Ponadto, odpowiedzi takie jak 1450 kg i 1950 kg mogą być wynikiem dodawania lub odejmowania zapasów w sposób niewłaściwy, co również wskazuje na brak zrozumienia relacji między zużyciem a zapasami. W branży produkcji, tak jak w systemach ERP, kluczowe jest zrozumienie, jak dokładne dane wpływają na procesy produkcyjne, aby uniknąć kosztownych błędów związanych z nadprodukcją lub niedoborami. Umiejętność precyzyjnego obliczania zapotrzebowania materiałowego i efektywne zarządzanie zapasami są fundamentem prawidłowego planowania produkcji.