Zastosowanie liniowej metody amortyzacji oznacza, że wartość środka trwałego jest rozkładana równomiernie na jego przewidywaną żywotność. W przypadku środka trwałego o wartości początkowej 24 000 zł i rocznej kwocie zużycia wynoszącej 2 400 zł, można obliczyć roczną stopę amortyzacji w następujący sposób: roczna kwota zużycia podzielona przez wartość początkową, czyli 2 400 zł / 24 000 zł = 0,1. W przeliczeniu na procenty daje to 10%. Praktyczne zastosowanie tej metody odnajdujemy w wielu branżach, gdzie przedsiębiorstwa preferują przewidywalność kosztów związanych z użytkowaniem środków trwałych. Liniowa metoda amortyzacji jest zgodna z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF) oraz Krajowymi Standardami Rachunkowości (KSR), co czyni ją akceptowaną praktyką w obszarze finansów i rachunkowości.
Wybór nieprawidłowej stopy amortyzacji często wynika z nieporozumień dotyczących zasad obliczania amortyzacji oraz jej stosowania w praktyce. Odpowiedzi wskazujące na stopy wynoszące 2%, 20% oraz 1% nie uwzględniają kluczowych założeń liniowej metody amortyzacji, która wymaga stałego rozkładu kosztów na cały okres użytkowania środka trwałego. Przykładowo, wskazanie 2% jako stopy amortyzacji sugerowałoby, że roczna kwota zużycia wyniosłaby jedynie 480 zł, co jest znacznie poniżej rzeczywistej wartości. Z kolei 20% oznaczałoby, że środek trwały byłby amortyzowany w ciągu zaledwie pięciu lat, co również jest niezgodne z rzeczywistością przy założeniu, że jego wartość początkowa wynosi 24 000 zł. Odpowiedź 1% natomiast prowadziłaby do absurdalnie wysokiego okresu amortyzacji, co jest niepraktyczne. Kluczowe jest, aby przy obliczeniach uwzględniać nie tylko wartość początkową, ale również przewidywaną żywotność środka trwałego. Dlatego ważne jest, aby mieć pełne zrozumienie zasad amortyzacji oraz ich wpływu na sprawozdawczość finansową, co jest fundamentalne dla skutecznego zarządzania finansami w przedsiębiorstwie.