Kwalifikacja: EKA.04 - Prowadzenie dokumentacji w jednostce organizacyjnej
Zawód: Technik ekonomista
Rodzaj negocjacji, w którym obie strony uzyskują zarówno pewne profity, jak i straty, a osiągnięte porozumienie nie w pełni spełnia oczekiwania i potrzeby żadnej z nich, określa się mianem
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź 'kompromis' jest poprawna, ponieważ odnosi się do stylu negocjacji, w którym obie strony osiągają częściowe korzyści oraz straty, co skutkuje rozwiązaniem, które nie zaspokaja w pełni oczekiwań żadnej z nich. Kompromis jest często stosowany w sytuacjach, gdy strony mają sprzeczne interesy, a osiągnięcie pełnej satysfakcji dla obu stron jest niemożliwe. Przykładem może być negocjacja w sprawie podziału budżetu, gdzie każda strona musi ustąpić z części swoich żądań, aby dojść do wspólnego porozumienia. Kompromis jest powszechnie uznawany za strategię win-win, w której obie strony mogą odejść z pewnym poczuciem osiągnięcia celu, mimo że nie wszystkie ich potrzeby zostały w pełni zaspokojone. Takie podejście jest zgodne z teorią negocjacji bazującej na interesach, w której priorytetem jest znalezienie rozwiązania akceptowalnego dla wszystkich zaangażowanych stron, co zwiększa szanse na długofalowe relacje i współpracę w przyszłości.
Odpowiedzi wskazujące na dominację, unikanie czy ustępstwo nie opisują właściwego stylu negocjacji, jakim jest kompromis. Dominacja odnosi się do sytuacji, w której jedna strona narzuca swoje warunki drugiej, co prowadzi do jednostronnego zysku i często do oporu ze strony drugiej strony. Taki styl negocjacji może skutkować krótkotrwałym zwycięstwem, ale zazwyczaj wpływa negatywnie na długoterminowe relacje, co jest sprzeczne z zasadami efektywnej komunikacji i współpracy. Unikanie, z drugiej strony, wskazuje na unikanie konfrontacji w negocjacjach, co może prowadzić do braku rozwiązania problemu i frustracji obu stron. To podejście nie sprzyja konstruktywnym rezultatom i często prowadzi do długotrwałych niezadowoleń. Ustępstwo, chociaż może wydawać się podobne do kompromisu, polega na tym, że jedna strona rezygnuje z części swoich żądań, co może prowadzić do nierównowagi w negocjacjach. Ustępstwo nie gwarantuje, że obie strony odnajdą satysfakcję w osiągniętym porozumieniu, co czyni je mniej efektywnym niż kompromis. W praktyce ważne jest, aby w negocjacjach dążyć do zrozumienia interesów wszystkich stron, co prowadzi do konstruktywnych rozmów i pozytywnych rezultatów.