Pomoc de minimis to forma wsparcia publicznego, która jest udzielana podmiotom gospodarczym, z minimalnym wpływem na handel między państwami członkowskimi Unii Europejskiej. Zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) NR 1998/2006, pomoc ta nie wymaga wcześniejszego zatwierdzenia przez Komisję Europejską, co czyni ją atrakcyjną opcją dla przedsiębiorstw, które potrzebują wsparcia finansowego w krótkim okresie. Przykładem zastosowania pomocy de minimis może być udzielenie niewielkiej dotacji na rozwój innowacji czy zwiększenie zatrudnienia w małych i średnich przedsiębiorstwach. W praktyce, przedsiębiorcy mogą skorzystać z tego wsparcia na różne sposoby, takie jak pokrycie kosztów szkoleń, konsultacji, czy inwestycji w nowe technologie. Ważne jest, aby całkowita wartość pomocy de minimis udzielonej jednemu podmiotowi w ciągu trzech lat nie przekraczała kwoty 200 000 euro, co zabezpiecza przed potencjalnym zakłóceniem konkurencji na rynku. Przestrzeganie tych zasad pozwala na efektywne korzystanie z pomocy publicznej przy jednoczesnym zachowaniu równości warunków w konkurencji.
Pomoc publiczna, która wymaga zatwierdzenia przez Komisję Europejską, odnosi się do bardziej złożonych form wsparcia, które mogą wpływać na konkurencję na rynku. Tego typu pomoc, jeśli przekracza określone limity, musi być zgłaszana i zatwierdzana przez odpowiednie instytucje. W przypadku odpowiedzi mówiącej o pomocy dla jednostek budżetowych, nie uwzględnia się specyfiki pomocy de minimis, ponieważ ta kategoria dotyczy przede wszystkim podmiotów gospodarczych, a nie instytucji finansowanych przez państwo. Z kolei dotacje dla placówek oświatowych są odrębną formą wsparcia, której zasady są regulowane przez inne przepisy związane z edukacją i nie mają związku z koncepcją pomocy de minimis. Typowym błędem myślowym przy wyborze nieprawidłowych odpowiedzi jest mylenie różnych kategorii pomocy publicznej oraz nieuwzględnianie specyfiki regulacji unijnych, które mają na celu przewidywalność i przejrzystość w udzielaniu wsparcia. Konsekwencje błędnego rozumienia pomocy de minimis mogą prowadzić do nieefektywnego korzystania z dostępnych funduszy i ryzyka naruszenia przepisów, co może skutkować nałożeniem kar finansowych na przedsiębiorstwa. Świadomość różnic między różnymi formami wsparcia oraz odpowiednich regulacji jest kluczowa dla skutecznego zarządzania funduszami publicznymi.