Overbooking to praktyka stosowana przez linie lotnicze, polegająca na sprzedaży większej liczby biletów niż dostępnych miejsc w samolocie. Jest to strategia mająca na celu maksymalizację dochodów, ponieważ nie wszystkie osoby, które zakupiły bilet, pojawią się na lotnisku. Dzięki overbookingowi linie lotnicze mogą zredukować straty finansowe związane z niewykorzystanymi miejscami. W praktyce, przed każdym lotem, linie lotnicze analizują dane historyczne dotyczące frekwencji pasażerskiej, aby oszacować ryzyko, co pozwala im na optymalne zarządzanie sprzedażą biletów. W przypadku, gdy na lot przybywa więcej pasażerów niż miejsc, linie oferują zazwyczaj rekompensaty, aby zachęcić niektóre osoby do rezygnacji z podróży. Przykłady rekompensat obejmują vouchery na przyszłe podróże lub darmowe posiłki. Dobrą praktyką w branży jest informowanie pasażerów o polityce overbookingu, co zwiększa przejrzystość i zaufanie do linii lotniczych.
Wybór innych odpowiedzi, takich jak deadline, open jaw czy boarding, wskazuje na niezrozumienie kluczowych terminów związanych z zarządzaniem lotami i sprzedażą biletów. Deadline odnosi się do terminów, w których należy dokonać rezerwacji lub zmian w biletach, a nie do praktyki sprzedaży nadmiarowych miejsc. Open jaw to rodzaj biletu lotniczego, który pozwala pasażerowi na przylot do jednego miasta i powrót z innego, jednak również nie ma związku z nadmiarem sprzedanych biletów. Z kolei boarding dotyczy procesu wsiadania pasażerów do samolotu, co również nie ma nic wspólnego z praktyką overbookingu. Kluczowym błędem myślowym jest mylenie tych terminów z praktyką, która w rzeczywistości ma znaczący wpływ na rentowność linii lotniczych. W branży lotniczej, zrozumienie tych pojęć oraz umiejętność ich prawidłowego stosowania jest niezbędne dla efektywnego zarządzania operacjami i satysfakcji klientów. Prawidłowe pojęcie overbookingu wymaga znajomości ryzyk związanych z frekwencją pasażerską oraz umiejętności przewidywania zachowań klientów, co jest kluczowe dla sukcesu każdej linii lotniczej.