Defibrylator, zwany również AED (Automated External Defibrillator), jest kluczowym urządzeniem w sytuacjach nagłych, gdy dochodzi do zatrzymania krążenia. Na ilustracji widoczny jest symbol serca z piorunem, co jednoznacznie identyfikuje to urządzenie jako defibrylator. W przypadku nagłego zatrzymania akcji serca, defibrylator analizuje rytm serca pacjenta i, w razie potrzeby, przekazuje impulsy elektryczne, które mogą przywrócić prawidłowy rytm. Warto zaznaczyć, że AED jest zaprojektowany do użycia przez osoby bez specjalistycznego wykształcenia medycznego. W Polsce, zgodnie z wytycznymi Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego oraz standardami Europejskiej Rady Resuscytacji, defibrylatory powinny być dostępne w miejscach publicznych i w ciągłej gotowości do użytku. Ich obecność znacząco zwiększa szanse przeżycia pacjentów w sytuacjach kryzysowych, co czyni je nieocenionym narzędziem w systemie ochrony zdrowia.
Ciśnieniomierz, aparat EKG oraz elektrostymulator to urządzenia stosowane w medycynie, jednak każde z nich ma inne zastosowanie, które nie jest związane z sytuacjami nagłymi, jak zatrzymanie krążenia. Ciśnieniomierz mierzy ciśnienie krwi, co jest istotne w diagnostyce chorób układu krążenia, ale nie ma związku z bezpośrednią interwencją w przypadku zatrzymania akcji serca. Aparat EKG pozwala na rejestrację elektrycznej aktywności serca, co jest niezbędne w diagnostyce chorób sercowo-naczyniowych, ale nie jest użyteczny w sytuacjach nagłych, gdzie potrzebna jest szybka defibrylacja. Elektrostymulator, z kolei, jest wykorzystywany do kontrolowania rytmu serca u pacjentów z zaburzeniami przewodnictwa, lecz nie jest to urządzenie do ratowania życia w przypadku nagłego zatrzymania akcji serca. Typowym błędem myślowym jest mylenie funkcji tych urządzeń z funkcją defibrylatora, który jest zaprojektowany do natychmiastowej interwencji w krytycznych sytuacjach. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć specyfikę tych urządzeń oraz ich odpowiednie zastosowania w praktyce medycznej.
