Kwalifikacja: SPL.02 - Obsługa podróżnych w portach i terminalach

Wiele osób myli się przy tłumaczeniu terminów związanych z infrastrukturą samolotu, zwłaszcza jeśli chodzi o schowki na bagaż podręczny. W języku angielskim nie funkcjonuje określenie „covered luggage boot”, chociaż skojarzenie z bagażnikiem samochodowym, czyli „boot”, jest typowe dla użytkowników brytyjskiego angielskiego. Jednak w lotnictwie samochodowe odniesienia nie mają przełożenia na wnętrze kabiny, a przymiotnik „covered” jest zupełnie nieużywany w tym kontekście. Z kolei termin „overhead luggage compartment” jest bardzo bliski prawidłowej odpowiedzi i szczerze mówiąc – zgodnie z dokumentacją techniczną Boeinga czy standardami IATA – właśnie „compartment” jest najczęściej używanym słowem na schowek bagażowy nad głowami pasażerów. W praktyce branżowej, personel pokładowy używa zamiennie określeń „overhead bin” i „overhead compartment”. To jest bardzo często spotykany błąd, że osoby uczące się języka szukają dosłownego odpowiednika z samochodowego świata (boot) albo mylą to z innymi przestrzeniami bagażowymi. Odpowiedź „luggage van” całkiem odpada, bo „van” to pojazd transportowy, nie żadna część samolotu, a kojarzenie tego z samolotami jest pułapką tłumaczeniową. Najlepsza praktyka to korzystanie z terminologii lotniczej takiej, jakiej używają linie lotnicze i producenci samolotów – „overhead compartment” albo „overhead bin” są najbardziej rozpoznawalne. Warto zwracać uwagę na precyzję, ponieważ komunikacja w lotnictwie wymaga jednoznaczności i często ma wpływ na bezpieczeństwo. Wybór niewłaściwego terminu może prowadzić do nieporozumień, zwłaszcza gdy chodzi o procedury bezpieczeństwa lub ewakuacji. Z własnej praktyki widzę, że lepsze efekty daje kierowanie się oficjalnym nazewnictwem technicznym, nawet jeśli czasem spotyka się mniej oficjalne warianty.