Umowa ADN (Accord européen relatif au transport international des marchandises Dangereuses par voies de navigation intérieure) to akt prawny, który reguluje przewozy ładunków niebezpiecznych w transporcie śródlądowym. Została stworzona z myślą o zapewnieniu bezpieczeństwa podczas transportu substancji niebezpiecznych, a jej stosowanie ma na celu minimalizację ryzyka wypadków oraz ochronę zdrowia i środowiska. Umowa ADN obejmuje szczegółowe przepisy dotyczące klasyfikacji ładunków niebezpiecznych, ich pakowania, oznakowania oraz wymogów dotyczących transportu. Przykładowo, zgodnie z umową, przewoźnicy muszą stosować odpowiednie dokumenty przewozowe oraz zapewnić, aby jednostki pływające były odpowiednio przeszkolone w zakresie transportu ładunków niebezpiecznych. Dobrą praktyką w branży jest regularne aktualizowanie wiedzy na temat zmian w przepisach oraz uczestnictwo w szkoleniach dotyczących transportu substancji niebezpiecznych, co pomaga w przestrzeganiu wymogów prawnych i technicznych.
Wybór innych regulacji, takich jak Umowa ADR, Kodeks IMDG czy Regulacje DGR, jest błędny, ponieważ nie odnoszą się one do transportu śródlądowego ładunków niebezpiecznych. Umowa ADR (Umowa Europejska dotycząca Międzynarodowego Przewozu Drogowego Towarów Niebezpiecznych) koncentruje się na przewozach drogowych, a więc dotyczy zupełnie innego sektora transportu. Stosowanie jej w kontekście transportu śródlądowego jest niewłaściwe, ponieważ nie obejmuje specyfiki tej formy przewozu. Kodeks IMDG (International Maritime Dangerous Goods Code) z kolei reguluje transport morski i nie ma zastosowania w przypadku wód śródlądowych. Przepisy dotyczące transportu morskiego są różne, co może prowadzić do nieporozumień w zakresie wymagań związanych z bezpieczeństwem oraz procedurami. Regulacje DGR (Dangerous Goods Regulations) są specyficzne dla przewozów lotniczych i również nie mają zastosowania w kontekście transportu śródlądowego. Wybierając niewłaściwy akt prawny, można nieświadomie narazić się na ryzyko związane z nieprzestrzeganiem przepisów, co może prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych oraz zagrożeń dla zdrowia i środowiska. Dlatego kluczowe jest właściwe zrozumienie różnic między tymi regulacjami i ich zastosowaniem w odpowiednich kontekstach transportowych.