Kwalifikacja: SPL.03 - Obsługa ładunków w portach i terminalach

Wybór innych regulacji, takich jak Umowa ADR, Kodeks IMDG czy Regulacje DGR, jest błędny, ponieważ nie odnoszą się one do transportu śródlądowego ładunków niebezpiecznych. Umowa ADR (Umowa Europejska dotycząca Międzynarodowego Przewozu Drogowego Towarów Niebezpiecznych) koncentruje się na przewozach drogowych, a więc dotyczy zupełnie innego sektora transportu. Stosowanie jej w kontekście transportu śródlądowego jest niewłaściwe, ponieważ nie obejmuje specyfiki tej formy przewozu. Kodeks IMDG (International Maritime Dangerous Goods Code) z kolei reguluje transport morski i nie ma zastosowania w przypadku wód śródlądowych. Przepisy dotyczące transportu morskiego są różne, co może prowadzić do nieporozumień w zakresie wymagań związanych z bezpieczeństwem oraz procedurami. Regulacje DGR (Dangerous Goods Regulations) są specyficzne dla przewozów lotniczych i również nie mają zastosowania w kontekście transportu śródlądowego. Wybierając niewłaściwy akt prawny, można nieświadomie narazić się na ryzyko związane z nieprzestrzeganiem przepisów, co może prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych oraz zagrożeń dla zdrowia i środowiska. Dlatego kluczowe jest właściwe zrozumienie różnic między tymi regulacjami i ich zastosowaniem w odpowiednich kontekstach transportowych.