Pirs jest to portowa budowla hydrotechniczna, która ma formę sztucznego półwyspu, wysuniętego w kierunku wody. Jego główną funkcją jest ułatwienie cumowania jednostek pływających, co jest kluczowe w działalności portowej. Pirs posiada zazwyczaj odpowiednie umocnienia, aby zapewnić stabilność i bezpieczeństwo zarówno dla jednostek, jak i dla personelu portowego. W praktyce, pirs jest wykorzystywany do różnych operacji przeładunkowych, serwisowych oraz jako miejsce postoju dla statków. W kontekście standardów branżowych, ważne jest, aby projektowanie i konstrukcja pirsa były zgodne z normami, takimi jak Eurokod 7, który dotyczy geotechniki, oraz Eurokod 3, odnoszący się do konstrukcji stalowych. Dzięki odpowiednim projektom i zastosowaniu nowoczesnych technologii, pirs może znacząco przyczynić się do efektywności operacji w porcie, co jest istotne dla gospodarki morskiej oraz transportu. Warto podkreślić, że dobra praktyka w projektowaniu pirsa wymaga również uwzględnienia warunków hydrologicznych i środowiskowych, co ma na celu minimalizację wpływu na ekosystemy wodne.
Suchy dok to obiekt przeznaczony do dokowania statków, który jest całkowicie uszczelniony, a woda jest wypompowywana, co pozwala na prowadzenie prac konserwacyjnych na dnie jednostki. Choć jego funkcje są istotne, suchy dok nie może być używany jako miejsce do cumowania jednostek w standardowym, operacyjnym trybie. Akwen z kolei to ogólne określenie na zbiornik wodny, który nie jest związany bezpośrednio z budowlami portowymi, zatem nie spełnia wymogów dotyczących cumowania jednostek. Falochron jest konstrukcją mającą na celu ochronę portów przed falami i sztormami, ale nie jest to miejsce, gdzie jednostki mogą przybijać. Ta różnorodność funkcji budowli hydrotechnicznych może prowadzić do nieporozumień, jeśli nie zrozumiemy ich specyfiki. Typowym błędem jest utożsamianie różnych konstrukcji z funkcją cumowania, co nie jest poprawne. W praktyce portowej kluczowe jest, aby wiedzieć, że każdy typ budowli pełni inne zadania, a ich projektowanie i wykonanie powinno być zgodne z określonymi standardami inżynieryjnymi, które definiują ich zastosowanie. Zrozumienie tych różnic jest niezbędne dla prawidłowego zarządzania operacjami portowymi oraz efektywnego wykorzystania przestrzeni portowej.