Odpowiedź "szeregowo" jest prawidłowa, ponieważ w przypadku czujek PIR typu NC (normalnie zamkniętych), ich wyjścia muszą być podłączone w taki sposób, aby sygnał alarmowy był aktywowany w momencie, gdy przynajmniej jedna z czujek wykryje ruch. Łączenie ich szeregowo oznacza, że sygnał przesyłany jest przez obie czujki, co zwiększa bezpieczeństwo systemu. W praktyce oznacza to, że jeśli jedna czujka wykryje ruch, to obwód zostanie przerwany, co zaowocuje aktywacją alarmu. Jest to również zgodne z dobrymi praktykami w instalacjach alarmowych, gdzie kluczowe jest zapewnienie niezawodności i efektywności działania systemu. Dodatkowo, zastosowanie połączenia szeregowego pozwala na prostsze diagnozowanie ewentualnych usterek, ponieważ łatwo zidentyfikować, która z czujek mogła ulec uszkodzeniu, a także umożliwia oszczędność miejsca w szafce rozdzielczej, co jest istotne w kontekście estetyki i organizacji instalacji.
Łączenie czujek w sposób równoległy, trójkątny czy w gwiazdę jest nieodpowiednie dla czujek PIR typu NC. Przy połączeniu równoległym każde z wyjść czujek działa niezależnie od siebie, co może prowadzić do sytuacji, w której tylko jedna z czujek aktywuje alarm. To z kolei może skutkować osłabieniem bezpieczeństwa, ponieważ niektóre czujki mogą nie wykrywać ruchu, gdy druga po prostu nie jest aktywna. Metoda połączenia w trójkąt nie jest standardem w systemach alarmowych i nie ma uzasadnienia praktycznego, gdyż nie zapewnia odpowiedniej ochrony i może powodować złożoność w diagnostyce. Połączenie w gwiazdę dodatkowo zwiększa liczbę połączeń, co może prowadzić do większej podatności na awarie. W praktyce, błędne podejście do łączenia czujek może wynikać z braku zrozumienia zasad działania obwodów alarmowych oraz niewłaściwego podejścia do projektowania systemów zabezpieczeń. Kluczowym elementem skuteczności systemu alarmowego jest zapewnienie, że w momencie wykrycia intruza, alarm zostanie uruchomiony przez wszystkie podłączone czujki, co można osiągnąć jedynie poprzez połączenie szeregowe.