Odpowiedź 100 V jest poprawna, ponieważ zrozumienie działania obwodów elektrycznych i zastosowania prawa Ohma jest kluczowe w analizie napięć w obwodach prądu stałego. W opisanym przypadku mamy trzy oporniki połączone szeregowo, co oznacza, że ich rezystancje sumują się. Obliczamy całkowitą rezystancję: R = 10 Ω + 10 Ω + 10 Ω = 30 Ω. Dodatkowo, prąd w obwodzie wynosi 5 A, co pozwala nam obliczyć całkowite napięcie przy użyciu wzoru U = I * R. Otrzymujemy U = 5 A * 30 Ω = 150 V. Wartość ta jest istotna, ale z uwagi na to, że woltomierz jest podłączony równolegle do dwóch oporników, jego wskazanie będzie wynosić 100 V, co odpowiada napięciu na tych dwóch opornikach. Teoretyczna wiedza na temat obliczeń napięcia i prądu w obwodach elektrycznych jest niezbędna w praktyce inżynierskiej, zwłaszcza przy projektowaniu i diagnostyce instalacji elektrycznych.
Wybór jednej z niższych wartości napięcia, takich jak 2 V, 4 V czy 50 V, wynika często z nieporozumień dotyczących równoległych i szeregowych połączeń w obwodach elektrycznych. W przypadku obwodu opisanego w pytaniu, w którym obliczamy napięcie na woltomierzu, kluczowe jest zrozumienie, jak rezystancje poszczególnych elementów wpływają na całkowite napięcie i prąd. Wiele osób może popełnić błąd, zakładając, że wartość napięcia mierzona przez woltomierz jest równa całkowitemu napięciu w obwodzie, co jest mylnym założeniem. W rzeczywistości w obwodach szeregowych napięcie jest dzielone pomiędzy oporniki, a woltomierz, który mierzy napięcie równolegle do części obwodu, zarejestruje tylko napięcie na tych opornikach, do których jest podłączony. Inny typowym błędem jest nieuwzględnienie wpływu wartości prądu płynącego przez obwód na pomiar napięcia. Zrozumienie prawa Ohma i zasad działania woltomierza w kontekście połączeń równoległych i szeregowych jest kluczowe dla unikania takich pomyłek. W praktyce inżynierskiej nieprzestrzeganie tych zasad może prowadzić do błędnych diagnoz i nieefektywnego działania systemów elektrycznych.