Kwalifikacja: ELM.02 - Montaż oraz instalowanie układów i urządzeń elektronicznych

SNR, czyli Signal-to-Noise Ratio, jest wskaźnikiem stosunku energii sygnału do energii szumów. Choć jego pomiar jest istotny, nie odnosi się bezpośrednio do jakości modulacji sygnału, jak to ma miejsce w przypadku MER. Wysoki wskaźnik SNR świadczy o tym, że sygnał jest znacznie silniejszy od szumów, ale nie uwzględnia on jakości samej modulacji, co jest kluczowe w systemach cyfrowych. PSNR, czyli Peak Signal-to-Noise Ratio, z kolei jest stosowany głównie w kontekście jakości obrazu, a jego zastosowanie w telewizji cyfrowej jest marginalne i nie dostarcza informacji o błędach modulacji. BER, czyli Bit Error Rate, mierzy natomiast procent błędnych bitów w przesyłanym sygnale, co jest istotnym wskaźnikiem, ale również nie odnosi się bezpośrednio do samego procesu modulacji. Wybór SNR, PSNR lub BER zamiast MER prowadzi do niepełnego obrazu jakości sygnału, ponieważ te wskaźniki nie dostarczają pełnej perspektywy na temat błędów związanych z samą modulacją. Analizując te wskaźniki, można łatwo wpaść w pułapkę myślenia, że silniejszy sygnał automatycznie oznacza lepszą jakość, co jest błędnym założeniem. W praktyce, nawet przy wysokim SNR, niska wartość MER może wskazywać na problemy z jakością obrazu, co podkreśla znaczenie zrozumienia różnic między tymi wskaźnikami.