Modulacja szerokości impulsów (PWM) jest techniką, która pozwala na kontrolowanie wartości średniej mocy dostarczanej do obciążenia poprzez regulację szerokości impulsów w sygnale cyfrowym. W przeciwieństwie do innych metod modulacji, PWM nie zmienia częstotliwości sygnału, a jedynie jego czas trwania w cyklu pracy. Jest to szeroko stosowane podejście w wielu aplikacjach, takich jak regulacja prędkości silników elektrycznych, dimmery do oświetlenia LED, a także w systemach audio do modulacji sygnałów dźwiękowych. W kontekście standardów, PWM znajduje zastosowanie w różnych protokołach komunikacyjnych oraz w systemach sterowania automatyki, gdzie precyzyjna kontrola nad mocą jest kluczowa dla wydajności i niezawodności. Dzięki swojej prostocie i skuteczności, PWM jest istotnym narzędziem w inżynierii elektronicznej i automatyce, co czyni go fundamentem dla wielu nowoczesnych rozwiązań technologicznych.
Istnieją różne techniki modulacji, które różnią się między sobą w zależności od zastosowania i charakterystyki sygnałów. PSK (Phase Shift Keying) to metoda, która polega na modulacji fazy sygnału nośnego, co jest szczególnie przydatne w komunikacji cyfrowej, gdzie dane są przesyłane w formie bitów. W tym przypadku zmiana fazy sygnału odzwierciedla zmiany w danych, co czyni PSK efektywnym sposobem na przesyłanie informacji, ale nie ma bezpośredniego związku z modulacją szerokości impulsów. FSK (Frequency Shift Keying) to kolejna technika, w której informacje są przesyłane poprzez zmianę częstotliwości nośnej. Podobnie jak w przypadku PSK, FSK jest używane w systemach komunikacyjnych, ale nie dotyczy modulacji szerokości impulsów. QAM (Quadrature Amplitude Modulation) łączy różne amplitudy i fazy sygnału w celu przesyłania danych, co jest stosowane w telekomunikacji, ale także nie odnosi się bezpośrednio do PWM. Często mylące jest to, że wszystkie te techniki dotyczą modulacji sygnałów, jednak każda z nich ma swoje specyficzne zastosowanie i właściwości. Zrozumienie różnic między tymi metodami jest kluczowe, aby uniknąć błędnych wniosków w kontekście wyboru odpowiedniej techniki do konkretnego zastosowania.