Adres MAC (Media Access Control) to unikalny identyfikator przypisany do interfejsu sieciowego urządzenia, takiego jak karta sieciowa, przez producenta. Składa się z 48-bitowej liczby, zazwyczaj zapisywanej w postaci sześciu grup po dwa znaki szesnastkowe. Adresy MAC są używane w warstwie łącza danych modelu OSI do identyfikacji urządzeń w sieci lokalnej. Dzięki unikalności adresu MAC, urządzenia mogą komunikować się bez konfliktów. Przykładowo, router w sieci lokalnej używa adresów MAC do kierowania pakietów do właściwych odbiorców. Warto zauważyć, że adresy MAC są kluczowe w protokołach takich jak Ethernet i Wi-Fi, gdzie identyfikacja urządzeń jest niezbędna do prawidłowego funkcjonowania sieci. Standard IEEE 802.3 dla Ethernetu oraz IEEE 802.11 dla Wi-Fi jasno określają, jak adresy MAC są tworzone i używane. W praktyce, znajomość adresów MAC jest niezbędna przy konfigurowaniu zabezpieczeń w sieci, takich jak filtrowanie MAC, które pozwala administratorom na ograniczenie dostępu do sieci tylko do autoryzowanych urządzeń.
Bramka domyślna, będąca elementem sieci komputerowej, pełni funkcję punktu dostępu do innych sieci. Bramka nie ma przypisanego adresu MAC, gdyż pełni rolę pośrednika pomiędzy różnymi protokołami. Adresy komputerów, przypisywane przez serwer DHCP, są dynamicznymi adresami IP, a nie adresami MAC. Serwer DHCP, czyli Dynamic Host Configuration Protocol, odpowiada za automatyczne przydzielanie adresów IP do urządzeń w sieci, co pozwala na ich łatwiejsze zarządzanie, ale nie ma to związku z adresami MAC. Często mylone pojęcia wynikają z nieporozumienia dotyczącego roli różnych elementów sieci. W rzeczywistości, adres MAC jest stałym identyfikatorem, który jest wbudowany w sprzęt, podczas gdy adres IP, przydzielany przez DHCP, może się zmieniać w zależności od dostępności w danej sieci. Tego rodzaju błędne wnioski mogą prowadzić do nieprawidłowego zarządzania siecią oraz mogą utrudniać diagnostykę problemów z połączeniami. Właściwe zrozumienie różnicy pomiędzy tymi pojęciami jest kluczowe dla efektywnego administrowania infrastrukturą sieciową oraz dla zapewnienia bezpieczeństwa i stabilności działania sieci.