Kwalifikacja: ELM.02 - Montaż oraz instalowanie układów i urządzeń elektronicznych
Zawód: Technik elektronik
Kategorie: Montaż i instalacje Systemy i instalacje specjalistyczne
W instalacjach telewizyjnych używa się standardu DVB-C w technologii
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Standard DVB-C (Digital Video Broadcasting - Cable) jest kluczowym standardem wykorzystywanym w telekomunikacji kablowej, który umożliwia przesyłanie sygnałów telewizyjnych i multimedialnych przez sieci kablowe. Umożliwia on kodowanie oraz kompresję sygnałów wideo, co pozwala na efektywne wykorzystanie pasma i dostarczenie wielu kanałów telewizyjnych w wysokiej jakości. DVB-C opiera się na modulacji QAM (Quadrature Amplitude Modulation), co pozwala na przesyłanie danych o wysokiej prędkości. W praktyce, standard ten jest szeroko stosowany przez/operatorów telewizji kablowej na całym świecie, co pozwala na poprawę jakości transmisji oraz zwiększenie liczby dostępnych programów telewizyjnych. Przykładowo, wiele europejskich krajów korzysta z DVB-C jako standardu dla telewizji kablowej, oferując abonentom różnorodne pakiety kanałów oraz usługi VOD (Video on Demand). Dodatkowo, DVB-C wspiera interaktywność oraz usługi dodatkowe, co jest istotnym atutem w nowoczesnych instalacjach telewizyjnych.
DVB-C jest standardem stworzonym z myślą o telewizji kablowej, a więc odpowiedzi dotyczące dozoru, satelitarnej czy naziemnej są błędne i wynikają z nieporozumienia dotyczącego specyfiki i zastosowania różnych technologii transmisji. Telewizja dozorowa wykorzystuje inne systemy, które są bardziej skoncentrowane na monitorowaniu i rejestracji obrazu, a nie na przesyle sygnałów telewizyjnych w tradycyjnym rozumieniu. Przykładem mogą być systemy CCTV, które korzystają z technologii analogowej lub cyfrowej, ale nie są związane z DVB-C. W przypadku systemów satelitarnych, standard DVB-S jest odpowiedzialny za przesył sygnałów telewizyjnych za pośrednictwem satelitów, co jest całkowicie odrębne od technologii kablowej. Z kolei DVB-T dotyczy transmisji naziemnej, która jest używana do nadawania sygnału telewizyjnego z anten naziemnych, także nie mając związku z kablowym przesyłem sygnałów. Błędne rozumienie zastosowania tych standardów prowadzi do mylnego wniosku, że DVB-C mógłby być użyty w kontekście innych form transmisji, co jest niezgodne z jego projektowymi założeniami i praktycznym użyciem w branży telekomunikacyjnej.