Kwalifikacja: ELM.02 - Montaż oraz instalowanie układów i urządzeń elektronicznych

DRAM (Dynamic Random Access Memory) to pamięć, która przechowuje dane w postaci ładunków elektrycznych w kondensatorach, a jej zawartość jest ulotna, co oznacza, że dane z niej znikają po wyłączeniu zasilania. W przeciwieństwie do EPROM, DRAM nie może być kasowane przy użyciu światła, co czyni tę odpowiedź niewłaściwą. Z kolei SDRAM (Synchronous Dynamic Random Access Memory) jest rozwinięciem DRAM, które synchronizuje operacje pamięci z sygnałem zegarowym, co poprawia wydajność, ale również nie jest wrażliwe na światło ultrafioletowe. EEPROM (Electrically Erasable Programmable Read-Only Memory) z kolei to pamięć, którą można kasować i programować elektrycznie, co sprawia, że jest bardziej uniwersalna w zastosowaniach, niż EPROM, jednak nie jest ona narażona na usunięcie danych w wyniku ekspozycji na światło. Typowe błędy myślowe przy wyborze niepoprawnych odpowiedzi wynikają z mylenia właściwości pamięci oraz z braku zrozumienia, jakie mechanizmy są używane do kasowania i programowania tych typów pamięci. Właściwe zrozumienie różnic między tymi typami pamięci jest kluczowe dla inżynierów i projektantów systemów, którzy muszą wybrać odpowiednie rozwiązania w zależności od wymagań aplikacji.