Kwalifikacja: ELM.05 - Eksploatacja urządzeń elektronicznych

Regulator PD, a więc ten proporcjonalno-różniczkujący, nie daje rady zapewnić zerowego uchybu ustalonego. Działa głównie na członie proporcjonalnym i różniczkującym, więc reguluje reakcję tylko na zmiany w wartości regulowanej, ale nie likwiduje uchybu, gdy system już jest w stanie ustalonym. Ludzie czasami myślą, że PD da sobie z tym radę, ale w praktyce nie dostarcza wystarczającej korekcji. Regulator dwustawny z kolei działa na zasadzie przełączania między dwiema wartościami, co prowadzi do sporych oscylacji i też nie utrzymuje zerowego uchybu. Stosuje się go w prostych systemach, gdzie większe wahania są OK, ale w bardziej wymagających aplikacjach nie jest zbyt przydatny. Regulator trójstawny, mimo że jest bardziej zaawansowany od dwustawnego, też nie gwarantuje zerowego uchybu, bo jego działanie opiera się na trzech stanach, co może wprowadzać dodatkowe zamieszanie w regulacji. Ludzie często o tym zapominają i za bardzo ufają prostocie regulatorów PD i dwustawnych. W rzeczywistości, wybór odpowiedniego regulatora powinien się opierać na analizie wymagań systemu i oczekiwań co do stabilności i precyzji regulacji.