Na rysunku został przedstawiony schemat wzmacniacza w układzie wspólnego
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Poprawna odpowiedź to układ emitera z ujemnym napięciowym sprzężeniem zwrotnym, co jest zgodne z zasadami projektowania wzmacniaczy. Wzmacniacz w układzie wspólnego emitera charakteryzuje się tym, że sygnał wejściowy jest podawany na bazę tranzystora, a sygnał wyjściowy jest pobierany z kolektora. Połączenie emitera z masą przez rezystor Rs wprowadza ujemne sprzężenie zwrotne, co stabilizuje wzmocnienie oraz poprawia liniowość charakterystyki wzmacniacza. Praktycznie rzecz biorąc, takie podejście do projektowania wzmacniaczy pozwala na osiągnięcie większej niezawodności i przewidywalności ich działania. Ujemne sprzężenie zwrotne jest standardową praktyką w inżynierii elektronicznej, ponieważ zmniejsza zniekształcenia sygnału i zwiększa stabilność amplitudy. Wzmacniacze w układzie wspólnego emitera są powszechnie stosowane w różnych aplikacjach, takich jak wzmacniacze audio, systemy telekomunikacyjne oraz w obwodach analogowych, gdzie kluczowe jest zachowanie wysokiej jakości sygnału. Zrozumienie zasady działania wzmacniaczy z ujemnym sprzężeniem zwrotnym jest niezbędne dla inżynierów, którzy zajmują się projektowaniem i analizą układów elektronicznych.
Wybór innych odpowiedzi wskazuje na nieporozumienia dotyczące podstawowych zasad działania wzmacniaczy oraz roli sprzężenia zwrotnego. Układ kolektora z ujemnym sprzężeniem zwrotnym nie jest poprawny, ponieważ nie stabilizuje on wzmocnienia w taki sam sposób jak układ emitera. Zastosowanie dodatniego sprzężenia zwrotnego, jak w przypadku emitera z dodatnim sprzężeniem zwrotnym, prowadzi do zwiększenia zniekształceń sygnału i niestabilności wzmacniacza, co jest sprzeczne z zasadami projektowania układów elektronicznych. Wzmacniacze konstruowane w oparciu o dodatnie sprzężenie zwrotne mogą generować oscylacje, co czyni je nieodpowiednimi w wielu zastosowaniach. Zrozumienie, że ujemne sprzężenie zwrotne wprowadza stabilizację i poprawia liniowość sygnału, jest kluczowe dla prawidłowego projektowania układów. Typowym błędem myślowym jest mylenie roli poszczególnych elementów w obwodzie, co może prowadzić do niewłaściwych decyzji projektowych. Wzmacniacze w układzie wspólnego emitera, w przeciwieństwie do innych układów, oferują lepsze parametry pracy w kontekście stabilności i jakości sygnału, co czyni je preferowanym wyborem w wielu zastosowaniach inżynieryjnych.
